Besmettelijke ziektes

Het verbaast mij toch een beetje dat ouders niet kijken wat voor vlekjes er ineens op het prachtige gezichtje van jouw kindje zit. Al helemaal als het plotseling ontstaat. Op mijn werk hebben we ook het beleid dat kinderen met krentenbaard thuisblijven om zo besmetting te voorkomen. Helemaal voor de kwetsbare kinderen en collega’s. Pas wanneer het besmettingsgevaar voorbij is, komen de kinderen naar school. De meeste ouders hebben hier alle begrip voor.

Voor de zekerheid bellen we naar het UMCG. Ondanks dat onze werkgevers zo coulant mogelijk zijn, hebben we wel onze verplichtingen. Onze transplantatieverpleegkundige neemt direct op. Krentenbaard is enorm besmettelijk dus ze snapt onze twijfels. Als Boefke het krijgt, moet hij een orale antibiotica en een antibioticazalf. Zolang de wondjes nog nat zijn, is het enorm besmettelijk. Ingedroogde wondjes niet meer. In de ogen van de specialiste is het meest handige als het kindje met krentenbaard thuisblijft. Ook voor de andere kinderen. Helaas kunnen wij dat niet beslissen voor die andere ouders en volgens het RIVM is hiervoor geen duidelijk beleid. Als Boefke toch tegelijk met hetzelfde kindje bij de gastouder is, moeten ze eigenlijk uit elkaars buurt blijven, geen speelgoed delen en al helemaal niet aan elkaar zitten. Een onmogelijke opgave lijkt mij. Als we Boefke thuishouden, moet dat minstens drie weken lang…

We twijfelen enorm wat te doen. Ik kan geen vrij nemen deze week en ook mijn vriend moet naar zijn werk toe. We besluiten om nogmaals te overleggen met de gastouder. Misschien kan zij ons vertellen wat voor haar haalbaar is. Vanwege dat het krentenbaard lijkt te zijn, moet de gastouder alle ouders inlichten. Een andere ouder heeft blijkbaar al besloten om haar kwetsbare baby thuis te houden.

Alleen wat is wijsheid voor ons… We hebben de laatste tijd al heel veel gevraagd van ons werk. Er wordt aan mijn vriend gevraagd wanneer hij weer eens fysiek op kantoor aanwezig denkt te zijn. Dus daar is geen tot weinig speling meer op dit moment. Ik kan ook niet thuisblijven van mijn werk.

Ja, er is zoiets als zorgverlof. De overheid geeft ons als ouders van een ziek kindje in totaal twee weken vrij per kalenderjaar als het echt niet anders kan. Het is niet zo dat het na twee weken de hele groep door is gegaan en het gevaar voor krentenbaard dan over is. Komt er nog eens bij dat we niet weten wat er in de toekomst gaat gebeuren qua ziekenhuisopnames, operaties, etc. Wil ik dan mijn twee weken hier al voor opgebruiken?

Ik ben mij er heel erg van bewust dat ik Boefke niet in een gouden kooi kan stoppen. Ik weet ook dat ik een andere ouder niet de les kan voorschrijven wat wel of niet te doen, maar we kunnen wel een beetje rekening met elkaar houden.