Bedoel je; Ik hou van je?

Schokkend vond ik het. Gisteravond viel ik in het programma “jullie huis onze regels”. Ouders ruilen van huis en krijgen voor een paar dagen andermans kinderen om mee op te trekken. Eerst gelden de regels van dat huis, dus wat de kinderen die daar wonen gewend zijn en daarna moeten de kinderen zich houden aan de regels van hun “nieuwe ouders”.

Ik begrijp dat ouders overtuigd zijn dat hun manier van opvoeden de beste is, dat zie je zowel bij deze ouders in het programma als bij de ouders die het programma vanaf de bank naar de tv kijken;))

Je bent zo overtuigd van jouw goede manier van opvoeden dat je defensief staat tegenover commentaar van buitenaf.

Je ziet zelfs hoe loyaal kinderen zijn naar hun ouders. Een jongen vertelde dat hij geen grote mond tegen zijn ouders moest hebben anders kreeg hij een klap om zijn oren. “Nou”, corrigeerde zijn broer hem direct; “een zachte tik”.

Maar waar ik echt van schrik is dat bijvoorbeeld de deur op de klip gaat als je niet op de afgesproken tijd thuis komt ’s nachts. Wat wil je nou eigenlijk zeggen? Ik hoop dan dat het een merkwaardige manier is om te zeggen; “ We houden zo van je dat we ons ongerust maken als je later thuis komt dan afgesproken.”

‘Buiten uitkleden als je naar rook ruikt en pas in je onderbroek naar binnen mogen komen’, die kan ik niet plaatsen, dat riekt naar machtsmisbruik. Gelukkig zag je ook dat de ouders van de kinderen houden doordat ze bijvoorbeeld elke zaterdagmorgen om 6:00uur met ze te gaan vissen en vervolgens 4 uur lang aan de waterkant zitten in weer en wind.

Maar waarom zeg je “Goedemiddag” als je kind heeft uitgeslapen en laat naar beneden komt? i.p.v. “Fijn je weer te zien, lieverd. Lekker geslapen?” Ik begrijp nooit zo goed dat er twee personen op de wereld zijn die er zulke buitensporige ideeën op na houden en dat die dan ook nog met elkaar getrouwd zijn.

En tegelijk weet ik het ook weer wel. Deze mensen hebben ook een bedenkelijke opvoeding genoten. Niet altijd genoten dus..

En zo gaat dat door. Generatie op generatie. Het lijkt wel makkelijker om te schreeuwen, met deuren te smijten en dagen te zwijgen dan te zeggen wat eronder ligt namelijk de 4 schijnbaar simpele woorden: Ik hou van je.

“Mama wil graag dat je dit opeet, want ik hou van je en dan blijf jij gezond”. “App je af en toe even? Dan weet ik hoe laat je ongeveer thuis komt en met wie, want ik hou van je en ik wil dat je veilig thuiskomt.” “Ga je je huiswerk even doen? Want ik geef om je en hoop dat je gaat doen, in de toekomst, waar jij blij van wordt.”

Ik neem mijzelf weer voor en roep jou daar ook toe op; houd het “simpel”, zeg wat je bedoelt. Dat kan heel moeilijk zijn maar is wel minder schadelijk volgens mij.