#97: Deel 46 van Milan

Donderdag 22-02-2024:

Vannacht ging het wel wat beter maar nog niet 100%. Toch wou Milan naar school toe en wie ben ik dan om te zeggen dat hij niet mag gaan. Dus wij eerst samen Benthe naar haar klas gebracht en toen richting de klas van Milan. Milan moet de trap op naar boven want die zit in een Noodgebouw bovenin. En wij gingen samen langzaam op Milan zijn tempo naar boven. De juffrouw was blij om hem te zien en die zei weet je zeker dat je naar school komt en Milan knikte ja. Ik had spuug zakje en een handdoekje meegegeven want hij vond het een fijn gevoel als dat op school in zijn laatje zou liggen mocht het niet helemaal lekker gaan met hem. Dus ik weer naar huis en denk snel even een boodschap halen want mocht in evt gebeld worden had ik al wel eten in huis en hoefde ik niet meer weg. Om 10:15 word ik anoniem gebeld en had al een gevoel ja dat is de juf. En inderdaad dat was de juffrouw. Ze hadden rekenen gedaan iets wat Milan nog niet geleerd had dus die mocht voor bij de juf komen zitten zodat ze juf het kon uitleggen. En meteen krijgt hij buikpijn en begint met huilen. De juf vroeg wat er was en de tranen stonden in zijn ogen. Hij had zoveel buikpijn en was zo moe dat hij toch liever naar huis wou. Dus ben ik hem gaan halen. Meteen thuis ging hij boven in zijn bedje liggen en hij viel meteen in slaap. Hij was zo moe dat hij 2,5 uur heeft geslapen boven in zijn bed. Voor de rest heeft hij rustig aan gedaan. Tussendoor nog wel een paar keer gespuugd maar was mee slijm. Dus heb ik in overleg met onze verpleegkundig specialist besloten om de sonde weer langzaam aan te gaan zetten en die weer langzaam op te gaan bouwen. Zodat Milan toch iets in zijn maag heeft en minder snel misselijk is. Dus begonnen met standje 20 ml per uur en zo per 3 uur verhoogd met 5 ml in de hoop hij snel weer op zijn 40 ml per uur zit. Meer zou nog beter zijn maar dat gaan wij langzaam oppakken en niet meteen hop alles erin.