3 jaar geleden
Toen ik zo oud was als jij...
Ineens kwam het besef… Toen ik zo oud was als jij, stond mijn wereld op zijn kop. Toen ik zo oud was als jij, vertelde mijn ouders dat ze gingen scheiden.
Mijn eerste herinnering is de dag dat mijn ouders ons vertelde dat ze gingen scheiden. Heel gek, aangezien ik “al” acht jaar was. Maar ik kan mij gewoon niks herinneren van de tijd dat ze nog samen waren. We – mijn broertje, zus en ik – zaten op de bank, naast elkaar. Mijn moeder zat tegenover ons op de stoel en mijn vader links van ons.
Ik weet niet meer precies hoe ze het vertelde, maar wat ik wel nog weet is dat we begonnen te huilen en alle drie bij mijn moeder op schoot wilde zitten/knuffelen. Onze wereld stortte compleet in. Alles wat normaal was werd anders. Mijn moeder zei toen iets van “ga maar bij papa zitten, hij is degene die weg gaat”.
Vroeger was ik altijd al een emotioneel meisje. Ben ik blij, dan ben ik extreem blij. Ben ik verdrietig, dan ben ik extreem verdrietig. Dus toen dit nieuws kwam, stortte mijn wereld compleet in. Mijn ouders gaan uit elkaar. Papa gaat ergens anders wonen. Ik kon er niet mee om gaan.Ineens was alles anders. Mijn vader had een werkplaats, daar ging hij wonen totdat hij een eigen huis had. Wij kwamen daar om het weekend. Maar wegens privé omstandigheden hebben wij hem ook voor een langere periode niet kunnen zien.
Ineens was alles anders...
Ineens was alles anders. Mijn vader had een werkplaats, daar ging hij wonen totdat hij een eigen huis had. Wij kwamen daar om het weekend. Maar wegens privé omstandigheden hebben wij hem ook voor een langere periode niet kunnen zien.
Uiteindelijk was het beter, maar voordat ik dat besefte waren we jaren verder. Toen ik wat ouder was en een gesprek kreeg bij de GGD, werd ik doorverwezen voor extra hulp. Ik bleef volhouden dat ze weer bij elkaar moesten komen. Mijn zus en ik bedachten altijd plannen over hoe we mijn ouders weer bij elkaar konden krijgen. Lieve briefjes schrijven, chocolade kopen etc.
Achteraf gezien ben ik door de scheiding van mijn ouders onwijs veel naar mijn broertje en zus toe gegroeid. De band die wij hadden – en nog steeds hebben – is zo sterk! Bij mijn vader woonde geen andere kinderen in de buurt, dus als we daar een weekend waren trokken we er altijd met zijn drieën op uit. Hij woonde in de haven dus daar waren babymeeuwen die we konden redden, zwerfkatten om te voeren en aaien en grote rollen touw om op te klimmen.
Maar toch is dit iets wat mijn ouders niet van plan waren toen ze besloten te trouwen en drie kinderen te krijgen. S ’avonds sloop ik regelmatig uit bed om mijn moeder honderd vragen te stellen. Ik was heel nieuwsgierig dus wilde altijd alles weten. Maar ik wilde er ook voor mijn moeder en vader zijn, ik voelde namelijk op jonge leeftijd al heel goed aan dat ze het zwaar hadden.
Voor jou, of eigenlijk voor mijn toekomstige kinderen, had ik een andere toekomst voor ogen. Alle pijn die ik heb gehad, zouden jou/jullie bespaard blijven! Ik was vastberaden. Ik wist precies wat ik wilde en wat ik ging bereiken voor mijn kinderen. Maar toen raakte ik zwanger op 17-jarige leeftijd, terwijl ik een maand geleden mijn ‘verkering’ had uitgemaakt…
To be continued...