Net samen & ongepland zwanger..

Er is de afgelopen jaren veel veranderd. Martijn en ik leerde elkaar kennen in juni 2017, en in juni 2018 was daar ons grootste cadeautje, Macey. Jep, je leest het goed. Al snel in onze relatie raakte ik ongepland zwanger. Iets wat eerlijk gezegd zeker nog niet op ons lijstje stond. Ookal zei ik altijd al wel graag moeder te worden, voor m'n 25ste, het liefst. Dat werd dus 22.

Eigenlijk al vrij snel wisten we het zeker, we gaan er voor 200% voor. En dan, leer je elkaar in een sneltrein kennen. We gingen samenwonen, kochten een huis, en leefden bijna 24/7 samen. Een hele verandering als je allebei een tijd op jezelf hebt gewoond. Maar op de een of andere manier zet je die knop om, en je gaat er gewoon voor. We maakte ons klaar voor het onverwachte ouderschap.

Daarom krijg ik nu vaak de vraag: "Hoe is jullie relatie nu?" Want ja eerlijk gezegd hadden we eigenlijk de tijd niet om elkaar "goed" te leren kennen. Wat ook zeker zo is, en wat soms ook wel jammer vind. Maar toch, kennen we elkaar door en door. Het gaat in zo'n situatie allemaal zo snel, en automatisch. Je kan elkaar in een korte tijd héel goed leren kennen, waar je als stel meestal een paar jaar voor nodig hebt. Maar in zo'n situatie moet je eigenlijk wel. Want ik denk dat het anders geen zin heeft. Dan loopt het fout.

Het ging allemaal vanzelf, we deden ons ding, ik maakte me klaar om moeder te worden, in mijn eigen bubbel. Martijn maakte zich klaar voor het vaderschap, ook op zijn eigen manier. We hielpen elkaar, maakte goede afspraken, en Martijn was tijdens mijn zwangerschap van Macey heel behulpzaam. Voor hem was het toen ook allemaal nieuw. Hij lakte m'n nagels toen ik het zelf niet meer kon, strikte m'n veters. Masseerde m'n rug tijdens een storm aan weeën. Zou hij dat bij deze zwangerschap ook allemaal zo doen? (grapje...) Ik dwing hem gewoon. 

Nu zijn we 2,5 jaar samen, en verwachten we in mei 2020 ons tweede wondertje. Zijn we verloofd, maar hebben onze trouwplannen even "opgeschoven." Na mijn postnatale depressie van mijn eerste zwangerschap, heb ik er van geleerd om te genieten, van elk moment. En dat wil ik nu zeker doen. En niet na 2 maanden mezelf al in een trouwjurk hijsen, haha. Maar, dat feest komt er zeker! Eerst nog een mooie gezonde jongen op de wereld zetten, een nieuwe auto, en een nieuw huis. Want prioriteiten stellen is ook belangrijk in een relatie. Dat je op één lijn zit met zijn tweeën. En soms hebben we zeker een woordenwisseling, en nu zeker met mijn hormonen, *sooorrryy.*

Maar die woordenwisselingen, ruzies, elkaar "ff zat zijn", dat hoort erbij, en hebben wij zeker. Zoals ik al zei, ik mis het soms wel dat we eigenlijk te weinig tijd hebben gehad samen. Ik ben soms wel eens jaloers op de stellen die nog geen kinderen hebben. Die kunnen gaan en staan waar ze willen, random uit eten op een vrijdag avond, even een lange vakantie boeken, of een weekend weg. Daar ben ik heel erg eerlijk in, dat ik dat soms wel eens mis en dat we dat nooit echt "samen" hebben kunnen doen. Maar dat heeft elk stel met kinderen, je kunt nou eenmaal niet meer altijd onverwacht wat gaan doen.

Maar dan kijk ik weer naar Macey, en dan denk ik, maar dit zou ik never nooit gemist willen hebben! Onze tijd komt ook wel weer. Het ouderschap heeft daar gewoon eerst plaats voor gemaakt. I'm very proud of us

Liefs Judith

Instagram: judithxmacey