Snap
  • Vakanties
  • OekrainsevrouwVakantie
  • Scheiden
  • bescherming
  • afscheid

Het is ook mijn huis…

Hij vertrok naar zijn ouders!

In mijn vorige blog vertelde ik hoe moederdag wederom een gekke wending kreeg. En hoe iedereen op de terugweg van ons weekendje weg, in de auto zich ineens realiseerde hoe we tot rust gekomen waren en hoe graag we die rust zouden willen vasthouden.

Eenmaal in Noord-Holland aangekomen bij mijn vader, zittend in de zon in de tuin, kwam het besef. Ik kan echt niet naar huis. Dit gezin heeft rust nodig, rust om te verwerken wat er allemaal gebeurd is, rust om er even geen nieuwe spanning te ervaren.

De kinderen waren binnen even tv aan het kijken, mijn vader en stiefmoeder gaven aan dat ik het beste even mijn (ex) man kon bellen, om aan te geven dat ik en de kinderen ook zeker die rust nodig hadden. 

Het eerste wat hij zei was: “Nee, ik laat mij niet wegjagen uit MIJN huis”. En hij hing de hoorn erop. Tuut tuut..tuut… verbinding weg!!


Wow… serieus. Hij legt voor het weekend een mega bom neer. Laat ons vervolgens een heel weekend weg gaan om vervolgens zelf met de oekrainse dame en haar kinderen leuke dingen te doen en naar IKEA te gaan, en snapt nu niet dat wij even hersteltijd nodig hebben?

Mijn vader bood aan zijn ouders te bellen om te vragen of hij tijdelijk daar mag blijven. Maar die gaven aan dat ze denken dat hun zoon dat niet wil, maar dat het zeker niet langer mocht duren dan 1 nacht, want anders konden zij dat ook niet aan. (Een bijzondere uitspraak al zeg ik het zelf!)

Uiteindelijk kregen ook zij mijn (ex)man niet zover dat hij kwam logeren.

Wat moesten we nu.. de situatie was nu nog meer gespannen. Mijn stiefbroer was het zat en die appte mijn (ex)man dat die even moest nadenken.. dit wist ik overigens niet, ook mijn broer was inmiddels gearriveerd en die zei we gaan wel met je mee en gaan met hem praten. 

Na heel veel heen en weer bellen en appen besloot mijn (ex)man toch bij zijn ouders te gaan logeren. 

Wij aten nog wat bij mijn vader en vertrokken toen naar huis.

Moe en verslagen kwam ik daar aan. Want in eens voelde dit huis zo anders. De kinderen vrolijkte mij al snel op want die kwamen met hun moederdag cadeautjes aan die ze waren vergeten en nu eindelijk konden geven. Wat voelde ik mij temidden van alle ellende toen enorm rijk. 

Meer over hoe die week verliep in mijn volgende blog. 

Vergeet niet ook mij te volgen op instagram shine-up of vraag mijn gratis e-book aan met opruimtips op www.shine-up.nl. 


Liefs ilona 

1 jaar geleden

Ben benieuwd naar de rest van je verhaal