Waar het allemaal mee begon.. Deel 2

Zo'n 20 jaar geleden ben ik misbruikt door mijn eigen oudere broer. Precies weet ik het ook niet meer, maar ik zat zelf in ieder geval nog niet op de middelbare school..

Veel delen zijn nog vaag of ontbreken, ik heb het altijd erg ver weg gestopt en verdrongen. Zo weet ik ook niet hoelang het misbruik heeft geduurd, wel weet ik dat het regelmatig gebeurde. 

Het begon met vragen of ik bijvoorbeeld al tietjes kreeg en of hij mocht kijken. Zo ginf dat steeds verder. Ook kan ik me nog goed herinneren wat hij allemaal deed en wat ik bij hem moest doen. Als klein meisje wist ik niet beter dan dat zoiets 'erbij hoorde'. Het zal wel normaal zijn, als de broer waarvan je houd dit bij je doet, toch? En dus gehoorzaamde ik hem, ondanks het feit dat ik er een heel misselijkmakend onderbuikgevoel bij had. Maar als klein meisje weet je zelfs nog niet eens wat een onderbuikgevoel is.

Pas toen ik wat ouder werd besefte ik beetje bij beetje dat het toch niet helemaal erbij hoorde of normaal was, maar nog altijd klein, onzeker en bang, durfde ik geen nee te zeggen en liet ik hem zijn gang gaan. En ik, ik sloot me helemaal af van de wereld zodat ik er met mijn gedachten niet bij hoefde te zijn. Daardoor zijn denk ik veel stukken nog vaag en herinner ik me niet alles precies.

Wat ik nog weet ik dat toen ik inmiddels op de middelbare school terecht kwam durfde ik hem zo nu en dan eens te weigeren, tot het uiteindelijk stopte. Hoewel mijn broer her nog wel bleef proberen. Maar inmiddels had ik de leeftijd dat je je als meisje onzeker gaat voelen over je lichaam, en je helemaal niet wil dat een jongen je bloot ziet, laat staan dat hij aan je zit. 

Nooit heb ik iemand hierover verteld. Mijn broer kwam regelmatig vragen of ons geheim, ook echt nog wel ons geheim was. Zelfs mijn ouders hadden geen idee. Maar ik wilde de familieband niet beschadigen en schaamde me voor wat er was gebeurd dus het was makkelijker om maar niks te zeggen, het ver weg te stoppen en proberen er niet meer aan te denken.

Toch heeft het mij in alles beinvloed, foute vriendjes, bepaalde houding die ik had op school, mijn karakter, drugsgebruik en ga zo maar door. Puzzelstukjes die nu op zijn plek vallen, nooit heb ik eerder de link gelegd met het misbruik. Totdat ik terecht kwam bij een psycholoog, die me dat allemaal heeft laten inzien.

Tijdens mijn tweede zwangerschap kwam het misbruik steeds vaker terug in mijn gedachten. Ik wilde ergens praten, maar hoe leg je manlief uit dat je naar een psycholoog wil zonder te vertellen wat er aan de hand is? En dus ging ik door met het verdringen van vroeger maar ook mijn nachtmerrie die ik al jaren had, die altijd hetzelfde was, kwam steeds vaker. Tijdens mijn zwangerschap wel 5x per week en ik durfde bijna niet meer te gaan slapen...