Toen was het zondag 3 april en nog geen baby...

Na van alles te hebben geprobeerd en er niets gebeurt was, moest ik weer naar het ziekenhuis om braaf een potje te vullen.

Tegen 10:30 waren we in het ziekenhuis en ik melde me bij de afdeling verloskunde. Ik kwam melden dat ik urine moest inleveren en kreeg een potje. Gelijk vroeg de verloskundige hoe het met me ging. Ik brak! Na twee spontane bevallingen zou het op gang geholpen worden, wat is inleiden, hoe doen ze dat. Mijn vriend liep met de kids naar de wachtruimte en de verloskundige en ik gingen maar een kamer. Ze legde me stap voor stap uit wat inleiden is en ze kwam zelfs nog met een idee om me te laten strippen. Geen idee wat dat was dus daar ook op doorgevraagd. 

Na overleg met mijn verloskundige kwamen we tot besluit om het te proberen met strippen. Dus ik lag zoals gevraagd en ze voelde niets. Dus ik boog voorover en zei 'wat!?' Ho wacht,  ik voel iets! Zelf voelde ik zeer weinig... Toen zei de vk,  ik voel haar handje! We moesten allemaal even lachen en ik zei trek haar maar aan haar handje er uit haha. Eigenlijk deed ze dit de hele zwangerschap al. Óf haar voet of haar handje steeds op haar hoofd.. 

Ze heeft 'geroerd ' en toen was het wachten.. Een kans van 50/50 dat het zou doorzetten tot een bevalling. En na overleg met de gyn,  ivm het handje, moest ik als de vliezen braken gelijk komen. Ondertussen mn vriend via de app op de hoogte gehouden en toen ik naar de wachtkamer liep gingen we met afwachtend gevoel richting huis.

Rond 16:00 had ik iets van, waren dit nou weeën of gewoon kramp. Het waren natuurlijk weeën en makkelijk weg te blazen, maar als dit alles was zag het er sober uit. Rond 19:00 kwam er een beetje regelmaat in en kostte het me iets meer moeite om ze weg te blazen, want puffen hoefde nog niet. Rond 20:30 hebben we onze vk gebeld voor de tussenstand. Want onze andere twee kids moesten ook nog naar de oppas en omdat midden in de nacht te doen is ook zoiets.. Het was 4cm, en ik zei tegen haar dit prikkelt het nog meer let maar op. En inderdaad de weeën kwamen nu om de 5minuten en het puffen was begonnen.

Ondertussen mijn tante gebeld dat mijn vriend de kids komt brengen. Ik zou thuis blijven,  hoe dom is dat haha. Dus alles in de auto plus baby spullen en hop naar mijn oom en tante. Dat ritje zette de boel goed op gang, de rotondes waren een hel en waar moest ik me aan vast houden..

Eenmaal de kids afezet hebben we de vk gebeld met de mededeling dat we de rit door zetten naar het ziekenhuis. 5 minuten werden 4 minuten maar wat was ik bang! Bang? Ja bang, na twee vacuüm bevallingen, een normale qua tijd en een snelle zag ik deze sober in... 

In het ziekenhuis aangekomen gaf de klok 22:00 aan... Hier gaan we, binnen een paar uurtjes gaan we ons kleintje zien... 

* foto, dit was mijn buik na het strippen. Rond 16:00*