Na regen komt zonneschijn

Na een heftige periode vol met paniek en angstaanvallen, ging het langzaam maar zeker beter. Na het wennen aan de medicatie en het weer beginnen met werken, zat alles in de lift. 

Beetje bij beetje lukte het me om dingen te ondernemen. Ik kon weer met mijn mannetje gaan wandelen. Zoiets simpels als een blokje om gaan lukte me eerst niet. Zoiets simpels kan zoveel vreugde brengen. Heerlijk om dat koppie in de wandelwagen te zien. 
Trots liep ik met hem op straat. Trots liet ik mensen in de kinderwagen kijken. Ik genoot van opmerkingen als 'Zo, die is goed gelukt!'. Ik weet niet of ik zo'n opmerking op dit moment nu heel leuk vind maar op dat moment wilde ik mijn zoontje graag aan de wereld laten zien. En ik wilde laten zien dat ik zijn mama ben. 

Op dit moment zijn de psycholoog en ik ons aan het richten op mijn onzekerheid. Zij denkt dat de angstaanvallen daar vandaan komen. En waar ben je meer onzeker over dan over je eigen kind? Ik denk dat ik daar niet de enige in ben. 
Waarschijnlijk door de combinatie van mijn onzekerheid en de hormonen zijn de paniekaanvallen begonnen. 
Zo werd ik de eerste week erg onzeker gemaakt door de kraamhulp. Zij gaf mij mijn zoontje aan als ik hem in badje wilde doen, zij gaf hem aan wanneer ik hem de fles moest geven en zij gaf hem aan als ik de trap afliep. Het lukte me allemaal niet goed. Mijn man deed het geweldig! Super om te zien, maar waarom kon ik dat niet zoals hij? 
Nadat de kraamhulp weg was en mijn man en ik mijn zoontje in bad deden, maakte hij een opmerking: 'Is het niet onhandig om zijn hoofdje in die hand te hebben? Kan je hem niet beter in de andere hand doen?' Toen kwamen we erachter dat ik mijn zoontje vasthoud, omkleed en de fles geeft zoals iemand die linkshandig is dat doet. Ik ben echter rechts! Vandaar dat het zo ongemakkelijk voelde als de kraamhulp hem aangaf. Ze gaf hem in mijn verkeerde arm! Vreemd dat zoiets simpels voor zoveel onzekerheid zorgen. 
Door het praten over deze situaties en over mijn onzekerheden krijg ik er zelf meer zicht op en waarschijnlijk zal mij dat helpen om nog verder te komen. Vandaar dat ik besloten heb om mijn verhaal hier te vertellen.