Mijn belangrijkste opvoed-motto

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook de ander niet. Dat was al ver voordat ik kinderen kreeg mijn levensmotto. En áls ik ooit kinderen zou krijgen, zou ik dat ook doorgeven. Als iedereen dat zou doen, dan zou de wereld er een stuk beter uitzien. Geen mensen die anderen pijn doen. Geen mensen die dingen van anderen stelen. Geen mensen die dingen van anderen kapot maken. Geen mensen die anderen pesten/kleineren/onderdrukken. Heerlijk.

Nu mijn dochters de leeftijd hebben dat ze steeds meer samen doen, maar dat het ook steeds vaker fout gaat als de één iets doet dat de ander niet wil, komt mijn levensmotto regelmatig uit mijn mond. Dan vraag ik aan de oudste of zij het leuk zou vinden als de jongste dat ook bij haar zou doen. Of andersom. Is het antwoord ‘nee’, dan moet je dat ook niet doen. Werkt best goed, al moet ik ze er regelmatig aan helpen herinneren.

Vorige week deed de dochter van de vriend van mijn schoonzus flauw tegen mijn oudste. Ze kwam verdrietig naar ons toe en vroeg aan de vriend van mijn schoonzus: ‘Weet je wat mama altijd zegt?’ Ik was op mijn hoede, dat er weer een beschamende anekdote zou komen, zoals ze laatst ook zomaar uit het niets aan de moeder van een klasgenootje vertelde over dat mama met Pasen álle chocolade eieren had opgegeten, en dat dat er héél veel waren en héle grote! Daar was geen woord van gelogen, maar moest ze dat echt nog in juli gaan vertellen aan iemand???! Ik bloosde er een beetje van. Nu dacht ik ook weer: “oh oh… wat gaat ze nu weer over wat mama allemaal zegt/doet vertellen?” Maar toen kwam er juist iets uit haar mond dat mij deed glunderen van trots. Ze begon een relaas over dat als je iets bij iemand wil doen, dat je eerst na moet denken in je hoofd van ‘hmmm, zou ik dat leuk vinden als ze dat bij mij deden? Is het antwoord nee, dan moet je het niet doen, is het antwoord ja, dan mag je het wel doen!’ De vriend van mijn schoonzus keek me met bewondering aan. ‘Zo! Dat heb jij mooi en wijs gezegd!’

Ik dacht: ‘yessss! Heeft ze toch maar mooi even opgepikt uit de opvoeding!’ Super fijn! Ik hoop dat ze dat de rest van haar leven vasthoudt.

Nu de jongste nog…!