6 jaar geleden
Instortingsgevaar aanwezig 3
Het is zover. Het gevaar waar ik zo bang voor was is gebeurd. Het is allemaal erger geworden
Het is al even geleden maar we zijn eindelijk op het punt van instorten gekomen. Vriendlief denkt dat we maar apart van elkaar moeten gaan wonen om te kijken hoe het dan loopt tussen ons. Sorry maar geen polonaise aan m'n lijf en maar bedenken wanneer meneer een keer tijd heeft om naar ons te komen of überhaupt voor z'n dochter te zorgen. Sorry nee daar pas ik voor. Als hij apart wil gaan wonen is het voor mij gewoon over en uit.
Deze beslissing is hard en niet omdat ik niet van m hou of dat ik niet verder wil maar ik ben een kleine twee weken terug echt ingestort en krijg nu medicatie omdat er gedacht wordt dat ik overspannen ben. Ik moet aan mezelf denken. Ik blijf met spanning zitten over hoe alles moet lopen en hoe ik alles aan moet pakken. Ook daarbij denken aan alles en iedereen om me heen. Is voor anderen ook niet makkelijk maar voor mij duidelijk ook niet meer. Ik kan niet sterk zijn blijkbaar. Wil wel maar lukt niet meer.
Helaas voor wie dan ook in mijn leven maar voor mij is het klaar. Vriendlief mag z'n keuze maken en lekker ergens anders gaan wonen met onze dochter (mag toch niet alleen met haar zijn vanwege m'n overspannenheid) en ik ga de keuze maken of ik überhaupt nog door wil met m'n leven. Ik zit er kneiterhard doorheen, doe m'n best om alles goed te doen en vriendlief te laten blijken dat ik het allemaal wil en het juiste wil doen maar op de een of andere manier zien ze het niet (of willen ze het niet zien). Ik ben klaar met vechten, ik stop ermee. Succes iedereen in het leven, die van mij is klaar.
mamavan4kids
Hoi Meis wat een heftige blog. Ik kan me je gevoel voorstellen omdat ik het zelf ooit gehad heb en kan je vertellen dat ik helaas weet wat t is om er alleen voor te staan maar ik kan je ook vertellen dat ik geknokt heb en eruit gekomen ben en nu een prachtig leven heb met 4 geweldige kinderen en een lieve vriend. Misschien is het nu moeilijk om te zien maar het is het knokken echt wel waard alleen al voor je kindje alleen dat is al zo het knokken waard. Bespreek met de hulpverlening dat je er alleen voor staat en dan kunnen hun ook met jou kijken naar een oplossing. Ik weet niet waar je woont misschien is er wel iemand hier op mamaplaats die in de buurt woont en iets voor je kan betekenen. Heel veel sterkte meid..!!
B23
Wat rot dat je zo aan het worstelen bent met je gevoelens zeg :( ook ik schrik van je blog! Wat erg dat je niemand hebt om mee te kunnen praten. Ik vind het ook erg dat je niet meer alleen mag zijn met je dochtertje omdat je overspannen bent. Hoe doe je dit nu? Heel veel sterkte, ook met je medicatie, therapie en bijwerkingen. Ik hoop van harte dat er snel iemand op je pad komt die kan helpen, zodat jij weer op kunt knappen. Superveel sterkte gewenst!
Jesse2015
Helaas alleen maar mensen die aan zichzelf denken en niet mee willen helpen. Wil graag een therapie gaan volgen en medicatie innemen maar heb steun nodig ivm bijwerkingen. Die kan ik van niemand krijgen of niemand kan het wat interesseren.
Anoniem
Beste Jesse, ik schrik van je blog!!! Het leven kan ook zo mooi zijnorthville. Denk aan je kleine meisje.. Heb je niemand om je heen waar je je verhaal bij kwijt kan en die naar je wil luisteren en een schouder kan geven om op uit te huilen? Sterkte en dikke virtuele knuffel