Regenboogouders verenig u!

Als we onrecht zien gebeuren, zullen we zeker wel kijken of we iets kunnen doen, maar de barricades op gaan en actievoeren is niet meteen ons ding. Omdat ik gek ben op speciale dagen (morgen is het trouwens nationale plantendag, ook heel fijn) werd het vandaag toch maar eens tijd om van ons te laten horen. Vandaag, 17 mei, is het namelijk en nationale dag tegen de homofobie en dag van de kinderwens. Twee onderwerpen die ons persoonlijk raken.

Als twee mannen die elkaar na 5 jaar van ups en downs toch nog steeds de leukste vinden, mogen we in onze handen knijpen dat we in Nederland zijn geboren. Door de jaren heen is er door de generaties voor ons gevochten voor gelijkheid, wat ertoe heeft geleid dat ons zelf zijn al meer dan 25 jaar niet meer wordt bestempeld als geestesziekte en dat we al weer 10 jaar mogen trouwen. Iets waar we later dit jaar ook zeker gebruik van gaan maken.

Natuurlijk zijn we er nog zeker niet. Voor mensen die ons kennen en er helemaal ok mee zijn dat wij van elkaar houden, lijkt het alsof we alles kunnen doen wat zij doen, maar zelf merken we vaak toch wel dat dat niet zo is. Zo zullen we niet hand in hand over straat lopen of publiekelijk affectie vertonen, omdat dit al eerder heeft geleid tot het ontvangen van niet bepaald gewenste uitspraken. Gelukkig hebben we zelf nooit fysiek geweld meegemaakt, maar kennen we wel vrouwelijke koppels die dit mee moesten maken.

En laten we maar niet beginnen over het feit dat er in de Bible Belt nog steeds legaal conversietherapie wordt aangeboden. Iets wat de regering zal moeten aanpakken, maar zeker iets waar wij als community ons hard voor moeten maken.

Als je als twee mannen een kind wil is dat vaak nog een tweede coming-out. Het wordt niet verwacht dat 'wij' ook graag een gezin willen starten. Naast de misplaatste opmerkingen als "dan neem je toch een kat", merkten we in de reacties op onze NOS-video over draagmoederschap dat er in ons kleine landje door heel veel landgenoten negatief tegenaan gekeken worden. Het oprakelen van die opmerkingen doen we liever niet, omdat het de eerste keer al kwetsend genoeg was. Degenen die het graag nog terug willen lezen, kunnen onder de video naar beneden scrollen.

Door onze regering worden vormen van regenboogouderschap niet makkelijker gemaakt. In veel gevallen zelfs moeilijker. Zo mag je als wensouder niet openlijk op zoek naar een draagmoeder. Dit moet in het geheime grijze gebied tussen de wetten door. Adopteren is voor queer-koppels in slechts drie landen mogelijk en ook voor die groep maakt onze overheid het niet makkelijker.

Gelukkig wordt er vanuit de gemeenschap wel actie gevoerd en geluid gemaakt. Stichtingen zoals Meer dan Gewenst laten van zich horen en voorstellen voor betere regelgeving voor alle vormen van regenboogouderschap en meerouderschap liggen al klaar om naar gekeken te worden. Net zoals met de gelijkheid voor de queer-community zijn we goed op weg, maar we zijn er zeker nog lang niet. Daarom vonden wij het belangrijk om wel eens van ons te laten horen en misschien toch vaker die barricade op te springen. Niet alleen op een dag zoals vandaag, maar elke dag van het jaar. Want ook op internationale plantendag is er nog genoeg om voor te strijden.