Na 4 weken zwanger met PCOS

Zoals jullie in mijn vorige blog misschien al gelezen hebben heb ik PCOS (Polycysteus-ovariumsyndroom). 

6 jaar geleden toen ik stopte met de pil en ik na 14 maanden nog steeds niet ongesteld was geworden hebben ze na wat onderzoek geconcludeerd dat ik pcos zou hebben. Ook zagen ze een cyste van 8 cm op mijn linker eierstok. Op dit moment was ik 20 jaar en totaal niet met kinderen bezig. Ik heb me er dan ook nooit heel erg druk overgemaakt. Door de jaren heen heb ik er ook nooit last van gehad, ik had geen vaste relatie en was bezig met hele andere dingen. 

Toen ik op 11 september 2021 de liefde van mijn leven kwam heb ik hem vrij snel verteld dat ik pcos had en dat de kans dat ik zomaar zwanger zou raken heel erg klein was. Mijn vriend had al een dochtertje van toen 5 jaar oud en grapte me nog “zeker weten? Ik heb super zaad.” 

Ik vertelde hem dat ik al 6 jaar lang geen anticonceptie gebruikte dus dat hij zich 100% geen zorgen hoefde te maken.

Op de avond van 8 november raakte wij samen bij de huisartsen post nadat ik enorme pijn in mijn baarmoeder kreeg, de pijn was zo heftig dat ik er 2x out van ben geraakt en moest spugen. Ik had het vermoede dat mijn cyste van 8 cm om zijn as was gaan draaien. Eenmaal aangekomen bij de huisarts was de pijn gelukkig minder ook zag de huisarts er geen gevaar in maar had wel een vermoeden dat mijn cyste gegroeid zou kunnen zijn. Ook vroeg hij me nog of ik niet gewoon zwanger was, hierop antwoordde ik nee. Ik had namelijk de avond ervoor een test gedaan en ik was er zeker van dat ik niet zomaar zwanger zou kunnen zijn. De huisarts verzocht mij een afspraak te maken bij de gynaecoloog in het ziekenhuis zodat we daar mijn cyste konden bekijken. Omdat het zo druk was moest ik een week of 4 wachten en omdat de huisarts mij gevraagd had of ik niet gewoon zwanger was bleef dit natuurlijk in mijn hoofd hangen. Ik besloot donderdag 11 november nog een keer een test te doen.. OMG Dit leek wel een streepje!!! Maar wanneer ik de test bewoog was dit streepje weg.. dit zal toch niet?! 

Zaterdag ochtend 14 november heb ik toch een clear blue test gehaald en nogmaals een test gedaan. Samen zaten wij vol spanning op mijn bed in MiddenBeemster waar ik op dat moment nog alleen woonde, want ja wij kende elkaar op dat moment nog maar een week of 8. En toen verscheen op de test 1-2 weken, mijn vriend keek me aan en zei: kijk zelf maar.. toen ik keek wist ik mij geen houding te geven want dit was een wonder! Maar was ik blij? We waren nog maar zo kort samen.. ik kon mijn gevoelens niet plaatsen en mijn vriend ook even niet. Hij ging naar de sportschool om zijn hoofd leeg te maken dus ik besloot mama te bellen. Toen ik mama telefonisch vertelde dat ik zwanger was wist zij zich ook geen houding te geven en wist niet wat ze moest zeggen dus ook mama hing op en zou mij later terug bellen. Daar zat ik dan op mijn bed geen idee hoe ik me moest voelen. 

Na een aantal minuten belde mama mij terug hoe blij ze voor me was dat ondanks mijn pcos ik toch zwanger was en dat het zo had moeten zijn, 6 jaar geen anticonceptie en nu de liefde van mijn leven en direct zwanger. Dit moest een teken zijn van ons kleine wondertje. 

Toen mijn vriend thuis kwam en we beide alles hadden laten bezinken waren we dol gelukkig, ja wij gaan dit samen doen! En dit word een heel hectisch jaar voor beiden we slaan ons “verliefde” periode over maar ons gaat dit lukken!