5 jaar geleden
Een nieuwe relatie maar MET liefdesverdriet.
Ik zit in een relatie met mijn jeugdliefde maar heb nog altijd liefdesverdriet van die andere grote liefde.
Wat als je in een nieuwe "goede" relatie stapt maaaaarrr... Je houd liefdesverdriet.
Ik kan het amper uitleggen maar ga het toch eens op proberen te schrijven.
Op 5 oktober 2013 kreeg ik een relatie met een jongen. Een lieve, grappige, knappe jongen. Hij was al snel naast mijn vriend mijn beste vriend. Ik had DAT gevoel bij hem. Ik dacht met jou word ik oud, met jou krijg ik kinderen en we leven nog lang en gelukkig.
Als je me volgt weet je dat we het vroeg over kindjes hadden en dat is de reden dat ik er nog elke dag mee geconfronteerd word.
Hoewel geen 1 relatie perfect is kreeg ik wel het gevoel of het helemaal goed zat. We waren jong, groeide met elkaar op & we ontwikkelde ons tot volwassen mensen. Ik toen niet vaak mijn emoties & ik huil al helemaal niet snel maar dit raakt me voor de rest van mijn leven. 4,5 jaar lang hadden wij een relatie, met ups en downs maar ik wist wel dat ik ooit dat gezinnetje wilde zijn.
Hij verliet mij/ons. Toen ik 3,5 maand zwanger was. Iets wat je tekend voor het leven. Hij??? Die weggaat? Die uitbeeldt raakt? Omdat ik mega gelukkig was met mijn zwangerschap voelde ik me daar niet rouwig om. Ik dacht wat kan mij het schelen, hij heeft me zwanger gemaakt.. Ik heb hem niet nodig. Ik had weer contact met mijn "jeugdliefde" van 7 jaar geleden & hoewel we niet de stempel erop drukte zag ik hem regelmatig. 2 dagen na mijn bevalling kwam hij langs & toen werd die stempel gedrukt. We hadden een relatie.
Ik zie het ook los van elkaar. Ik begon een relatie maar los daarvan had ik liefdesverdriet. En ik zeg had maar er zijn nog momenten waarop ik me verdrietig kan voelen & het niet kan begrijpen. Ik snap sowieso niet hoezo je ervoor kiest om zonder je eigen prachtige dochter of zoon te leven. Hoe je dat kan.. Ik wil het ook niet snappen. Het is december en daar zitten een paar datums in waardoor het me weer aan het denken zet. Onbegrip vooral. Ik ben behoorlijk afstandelijk als het gaat om mensen. Ik heb een kleine sociale kring. Had ik al vanaf jongs af aan. Te vaak gekwetst. Te vaak teleurgesteld. Juist van hem had ik dat dus niet verwacht.
Na 7 jaar is het wel heel bijzonder gegaan met mijn huidige vriend. Ik had al die jaren toch echt wel stiekeme gevoelens voor hem. Ik geloof ook dat je van meerdere mensen tegelijk kan houden. Misschien wel op een andere manier. Maar ik geloof daar wel in.
Hoewel ik dus echt wel happy ben in mijn relatie zo zal ik denk ik altijd een zwak houden. Ik ben wel erg een principe mens en heb altijd gezegd ik zal deze jongen nooit meer toe laten in mijn leven maar soms denk ik why not.. Ik had DAT gevoel bij hem. Dat gevoel durf ik nu niet meer te hebben. Ik geloof niet in trouwen.. Ik geloof niet in happy family.
Ik heb een relatie met mijn jeugdliefde maar ik heb nog verdriet/gevoelens te verwerken van mijn andere grote liefde.
En ik snap dat jij, die dit nu leest denkt meid waarom ga je dat niet eerst verwerken. Maar ik hou ook zielsveel van de jongen waar ik nu mee ben. Ik word er na 17 maanden knettergek van. Inmiddels ben ik alweer 22 maanden uit elkaar.
Wanneer gaat het slijten?!
Jeda0000
Ik kan dit wel begrijpen.. soms is loslaten super moeilijk. Heb ook een ex waar ik altijd een speciaal gevoel bij blijf houden weet ook dat dat wederzijds is. Maar dan zal niet ten koste gaan van mijn huidige relatie, mijn huidige vriend is dan wel de vader van mijn kinderen dus dat is in mijn geval anders. Ik ben ondertussen ruim 10 jaar verder maar dat gevoel is er nog steeds maar zeker niet voldoende om mijn gezin naar de klote te helpen. Hopelijk slijt dit gevoel met de jaren een beetje voor je, daarbij is hij de vader van je kind dus er zal altijd een band blijven. 😘
Mamavanmadeejoy
Ik snap je volledig hoor!! Ik denk dat je iets anders hebt gelezen dan ik het bedoelde. Mijn breuk met mijn ex en dus de biologische vader van mijn dochter die volledig uitbeeld is zat er inderdaad aan te komen. Zonder dat ik het wist dat ik zwanger was kwamen we weer samen en na 2 dagen kwam ik erachter dat ik al zwanger was. Na 3,5 maand zwangerschap heeft hij ervoor gekozen om uitbeeld te gaan. Ik hou zielsveel van mijn huidige vriend maar ik durf mijn gevoel niet meer zo te openen en ja. Ik heb niet hetzelfde gevoel bij hem als bij mijn ex. Het betekend niet dat het meteen slechter is Maaaaar het is anders. Daar ben ik wel eerlijk in. Tegen mijn huidige vriend. Maar ben benieuwd wat jij vind dat ik zou moeten kunnen doen. 😊 Dus tell me!
Mamavantweelieverds
Ik wil absoluut niet lomp overkomen, maar in een vorige blog schrijf je dat de breuk eraan zat te komen.. dat jullie uit elkaar waren en het opnieuw probeerden 2 dagen voordat je een positieve test had. ik deel je mening dat je je kind niet in de steek kunt laten. Maar ik vind wel dat jij er iets aan moet doen. het lijkt mij ook niet eerlijk tegenover je huidige vriend en wat trouwens als hij deze tekst onder ogen krijgt?