Zonder na te denken

Heb je er al ooit bij stil gestaan hoeveel dingen we als mensen gewoon doen zonder er bij na te denken. Bijvoorbeeld als je honger hebt pak je bestek, bord etc., ga je zitten en dan begin je gewoon. Of als je speelgoed koopt voor je kinderen dan koop je gewoon wat je denkt dat hij/zij leuk vind en wellicht kies je dan hetgeen je zelf het mooiste vind. Dat je s'ochtends kleren aantrekt en gaat. 

Sinds dat wij weten dat onze zoons slechtziend zijn gaat dat bij ons allemaal anders. Als ik de kleine man (momenteel 5 maanden) een hapje geef, dan moet ik er op letten waar dat ik de wipstoel neer zet zodat voor hem het licht van achteren komt en ik dus voor hem het meest duidelijk ben. Zet ik hem anders neer bijvoorbeeld met het licht van voren dan wordt mijn gezicht voor hem heel donker en kan hij helemaal niet meer zien wat ik aan gezichtsuitdrukkingen maak. Een lepel moet niet dezelfde kleur als het eten hebben want dan ziet hij niet dat er iets op de lepel ligt. 

Als ik speelgoed voor de kinderen koop dan let ik er op of het contrast goed is. Zijn de kleuren hard/fel genoeg. Is het niet te klein, kunnen ze het eventueel voelen als ze het niet kunnen zien? 

En als ik mezelf in de ochtend aankleed dan probeer ik, zeker als we ergens naartoe gaan, om iets aan te doen dat duidelijk is. Als het dan wat drukker is dat ze dan een herkenning hebben aan bijvoorbeeld mijn kleur t-shirt. 

Als ik de oudste van school haal dan kan ik niet achteraan gaan staan. En als ik onverhoopt aan de andere kant sta dan waar ik normaal sta dan is dat al lastig voor hem. 

Ja onze zoons zijn slechtziend en ik/wij zullen er alles aan doen om het voor hen zo makkelijk mogelijk te maken qua zicht. Dus als dat dan betekend dat we meer moeten nadenken over de meest normale dingen, dan doen we dat!