We kenden elkaar pas 2 maanden

We kenden elkaar pas 2 maanden en toen raakte ik zwanger. Dat was schrikken want ik kon niet meer zwanger raken dacht ik. Met de vader van Jade had ik namelijk al nog een poging gedaan en volgens de gynaecoloog kon het niet meer op de natuurlijke manier.

Wat nu? We kenden elkaar amper, hoe moeten we dit doen? Haar vader was net vrijgekomen en had geen werk, geen eigen plek niets. Ok dan moet hij bij mij komen wonen. Zoveel mensen die er tegen waren en mij waarschuwden voor hem maar voor mijn gevoel had ik geen keus en iedereen verdient een tweede kans. Dus tegen alles en iedereen ingegaan en heb het toch gedaan. In het begin was het nog leuk maar toen begon de ellende. Ruzies, meerdere keren politie noem maar op. Ik heb tijdens mijn zwangerschap totaal niet kunnen genieten. Heel veel stress en dagelijks flinke ruzies. Ik wist dat dit geen gezonde relatie was maar ik droeg zijn kind misschien veranderde het wel als ik eenmaal bevallen was. Hoe kon iemand zo zijn, is het omdat hij niet kon aarden nadat hij bijna een jaar had vastgezeten, is hij gewoon agressief, is het een narcist, lag het aan mij? Ik heb mij dit dagelijks afgevraagd en vooral de schuld bij mij zelf gezocht. Want dagelijks kreeg ik te horen hoe slecht ik was en niet spoorde, gek was en noem maar op. Op een gegeven moment ga je daar ook in geloven. 

Maar het lag niet aan mij. Hij bleek verslaafd te zijn. Hoe dom ben ik. Nooit is het me opgevallen. Nu achteraf denk ik ja je had het moeten zien. Maar ik hield van hem en wilde het gewoon niet zien. Hier zal ik meer over vertellen in mijn volgende blog. Hoe het is om te leven met iemand die verslaafd is.