Voorzichtig •

Het zit mij al een poosje dwars, dit is de andere kant van het verhaal. Vaak begin ik aandachtig te lezen en stop ik met hartenzeer.

Tijdens een zwangerschap is de nieuwsgierigheid naar dat mini mensje in je buik voor de volle 200% aanwezig en hoop je dat de tijd richting (minstens) 37 weken snel voorbij is en jij jouw kleine wondertje eindelijk vast mag houden.

Er bestaan ook mama's die met 20 weken al klaar denken te zijn en heus, ik snap je, maar wees voorzichtig met wat je precies wenst. Het kan zomaar eens werkelijkheid worden.

Lieve mama luister, er zijn ongetwijfeld moeilijke momenten tijdens de negen maanden vol groei. Je moet veel doorstaan, er zijn veel veranderingen en je leeft soms ook best met onzekerheden. Er zijn voldoende tegenslagen en sprankel momenten, soms alle twee op een dag. Er zijn punten waar je echt naar toe leeft en punten die je liever uit de weg gaat, maar toch doorstaat. De weg naar moederschap is een moeilijke, maar wees blij dat jij hem mag doorstaan. Dus please, please, please, wees niet te gehaast. Neem de ruimte en neem de tijd, voor jezelf maar ook voor jullie wonder. Sta even stil om te genieten van wat je hebt en wat daar in die buik groeit.

Ik werd oprecht verdrietig en deels een beetje kwaad op een post op instagram van een mama in wording. Pas dertig weken zwanger en zonder gêne duidelijk maken dat het nu wel eens geboren mag worden. Wees voorzichtig met wat je wenst mama, want als je een baby van dertig weken vast houdt, wat hou je dan precies vast? 

Laat mij jouw reflectie zijn en je duidelijk maken dat het verre van een roze wolk is met dertig weken op de teller. Eerder een medische donderwolk bij heldere hemel, want zo'n klein fragiel mensje is ontzettend kwetsbaar. Het leven van zo'n mini mensje kan per dag, uur of zelfs minuut ineens veranderen in hoop op leven. 

Laat mij voor eens en voor altijd duidelijk zijn richting jou. Zo vanzelfsprekend is het niet en er mag zeker in handen geklapt worden als jij behoort tot die groep mama's die hun kleine liefdes straks wel veilig en warm hebben uitgedragen. Wees trots op de weken die je hebt bereikt. Wees blij dat jij die pijntjes nog mag voelen.

En neem dit aan van een moeder die haar mini mensje rond dertig weken vast hield. Een prematuur op de wereld zetten is knokken, vechten, intens verdrietig zijn en intens trots tegelijk. Er tegen aan gaan. Met zo min mogelijk tijd om te genieten en met volle angst vooruit, want je moet. 

Blijf reëel mama.