Voor het eerst een blog,
Voor het eerst een blog, naar al een half jaar die van anderen te lezen.
Hoi hier mijn eerste blog.
Vind het wel moeilijk om te schrijven wand heb nog al moeite met de spelling en goede zins opbouw enz.
Maar goed ga het proberen.
Ben een half jaar geleden begonnen met het lezen van de blog,s op mama plaats, dit om dat ik graag borst voeding wilde geven maar door toestanden bij de geboorte en de eerste week dit niet lukte ( kom ik later nog wel een keer op terug ) . ik was zo gebrand op borstvoeding dat ik ben gaan kolven en dit dan de fles gaf, maar wat een tijd gaat er in het kolven zitten zeg, en wat doe je in die tijd dat je vast zit geen kant op kan en gek woord van kolf geluid. Op mamaplaast blogs lezen en daar troost vinden in verhalen waar ik me zo in kan vinden. zoals die roze wolk welke roze wolk o ja die roze wolk. borst of kunst voeding. de tandjes de eerste hapjes en het slapen/dutjes doen. Nu een half jaar verder een inmiddels 3 weken gestopt met kolven. wand ik kon echt niet meer me borsten waren zo kapot en heelde al heel lang niet meer, het leek als of mijn leven allen nog maar bestond uit kolven zorgen dat er genoeg voeding was, uiteindelijk zij me vriend meid hak die knoop door je heb je best gedaan en het is wel lang zat zo we gaan over kunst voeding. blij maar ook verdrietig om gestopt te zijn met het kolven me borsten eindelijk hersteld 3 weken verder :-). en nog steeds zeker 3 x op een dag even op mama plaats kijken of iemand nog wat leuk of herkenbaars heeft geschreven.
En eindelijk de stap genomen om zelf eens wat te schrijven.
Voor nu laat ik het hier even bij iedereen bedankt die er het afgelopen half jaar iets op gezet heeft. heb hier een hoop aan gehad. en denk dat ik nu ook wel wat vaker van me zelf zal late horen.
Anoniem
Bedankt voor jullie reacties. :-)
Annemiek2
Leuk dat je nu gaat mee bloggen. Lastig he dat gedoe met kolven en wel of niet zelf voeden. Het kan zo'n verdriet doen dat je niet (meer) zelf kan voeden. Soms is het beter en wees blij dat je zo'n kanjer van een vriend achter je hebt staan die durft te zeggen van het is niet erg om te stoppen en gewoon zijn mening geeft. Vaak zijn mannen terughoudend omdat het jou lichaam is. Bedenk wel dat je dit onwijs lang hebt vol gehouden en dat opzich is al een compliment waard.
Memke23
Heel herkenbaar zelf eerst ook veel gelezen en mijn rust in gevonden maar toch langzaam aan ook begonnen met bloggen. Het lucht mij wel op om soms dingen te typen wat me toch wel bezig houdt. Zelf heb ik veel moeite met de leestekens te plaatsen
wensje
Dank je wel