
Vakantie-modus aan!
Vakanssssiiieeeee, jaaaaa de kindjes hebben vakantie!!
Wauw! Wat heb ik naar dit moment toegeleefd. Als mama van drie, welke ongeveer 24/7 met haar kindjes is, vond ik het moment dat de oudste naar school ging best wel heftig. Voor de zoveelste keer werd er een navelstreng doorgeknipt en in mijn hoofd zat dat nog niet helemaal goed. Noem het verlatingsangst, noem het gek, I don’t know.
De moeders met oudere kindjes die ik sprak, vertelden mij altijd dat ik het heerlijk zou vinden als de kindjes naar school zouden gaan. Ik begreep dit niet en eigenlijk begrijp ik het nog steeds niet. Tuurlijk is het fijn dat je eens kunt plassen zonder enkelband (ja 1 van de kindjes hangend aan je been) om, maar de hele dagen met een kindje minder voelen gewoon leeg voor mij. Ik mis haar gewoon echt na zo een dag. En ik ben niet de enige. De middelste mist ook gewoon haar speelmaatje en verveelt zich snel, waardoor ze mij gaat vervelen en irriteren. Een schoolgaand kindje doet dus helemaal niks voor onze rust als je er nog twee thuis hebt. Ik leefde dan ook echt toe naar de zomervakantie. Ook nu waren er weer enkele ouders die hier tegen op kijken en die mij vertelden dat ik gillend gek zou worden met drie kindjes thuis. ‘Hebben we die gare meningen weer hoor’ - is wat ik toen dacht. Ik moet hier niets van weten en mag gewoon niet zo een ouder worden.
Nou, de eerste week is achter de rug en ik kan je vertellen: WE HEBBEN HET ZWAAR HOOR en ik begrijp bijna, echt bijna wat ‘ze’ bedoelen. Met een baby van zes maanden weten we niet zo goed wat we met de vakantie aan moeten, dus hebben we besloten last minute iets te gaan doen en de kindjes tot die tijd lekker bezig te houden en te vermaken. Well, hebben we dat even onderschat. De kindjes werken op batterijen geloof ik en dan de herbruikbare, heroplaadbare. Raken gewoon niet op nie. De oudste is niet moe te krijgen en de middelste immiteert gewoon alles van haar idool. Zelfs het doen alsof ze niet moe is en niet slapen wil. Tel daar nog even een baby bij die in de fase van niets kunnen en alles zelf willen doen bij op en daar heb je je antwoord. WIJ. ZIJN. GESLOOPT.
Als eerste activiteit hebben wij gekozen voor het zuiderzeemuseum. Na een autorit van 2 uur met drie kids die elk minuut vroegen of het nog ver weg is, kwamen we aan in de stromende regen. Iedereen die mij op onze socials volgt, weet dat dit gewoon weer een gevalletje ‘just my luck’ is, want ik zou ik niet zijn als ik hier wel een perfecte dag voor uitgekozen had. Terugrijden was geen optie na zo een lange reis, dus we hebben er maar een dagje in de plassen springen van gemaakt. Best day ever als je het de kindjes vraagt. Tot het ging onweren en donderen. Toen waren mama en papa gewoon weer hufters! Dinsdag en donderdag mochten zij mee naar kantoor met mij. Ze kleuren dan, rennen rond en hielpen mee het vullen van de goodybags voor onze yummymummy bingo aanstaande zondag. Helaas zijn deze activiteiten niet heel energiezuigend volgens mij, wantde kindjes in bed leggen en in slaap krijgen was weer een hele opgave, met als resultaat dat ik ongeveer weer uren bij ze in bed heb gelegen en daarna moest wegsneaken als een Ninja. Hoe laat ze ook in slaap vallen, stipt om 6.30 staan zij naast ons bed en maken ons of de baby wakker. Een gefrustreerde baby telt daarbij gewoon als twee kids.
Afgelopen woensdag hebben wij de kids meegenomen naar toverland! En hier hebben we ook de nodige punten mee gescoord. Ze waren bekaf en hebben eens uitgeslapen! Tot jawel, 7.30! En vandaag, vrijdag, hebben wij ze vermaakt door mee te nemen op een hele lange wandeling met de steps en hebben we op een terrasje gezeten met een speelhoekje. Wat dit heeft gedaan voor hun energielevel gaan we morgen weten!
Het weekend is altijd voor familie en daar verandert er qua invulling niets aan. Volgende week hebben wij wat dagen bij het water gepland en een dagje de babykamer verven waarbij zij mee mogen helpen. Ik wil en mag gewoon niet zo een moeder zijn die weer gaat aftellen tot de school begint. Misschien is het wat streng voor mijzelf, maar hun jeugd gaat zo snel aan ons voorbij en straks als ze 18 zijn verlangen weer naar deze ‘ongelukkige’ momentjes.
Heb jij dus mega leuke tips hoe twee kindjes onder de vier, zes weken lang bezig te houden? let me know en zorg dat ik de leuke coole moeke blijf die uitkijkt naar elke vakantie met de kindjes thuis! De leukste tips ga ik uiteraard opvolgen en bundelen in een blog.
Bedankt voor het lezen, fijn weekend!
Liefs, Ajla

isabella1911
Ik snap je helemaal. Ik mis mijn kinderen ook als ze op school zitten en kan niet wachten tot het vakantietijd is. Midgetgolf is hier favoriet vooral met de speeltuin en een ijsje erbij. Maar wij kunnen ook genieten van knutselen. Gewoon bij action canvassen halen en ze met hun half naakte lichamen (hoef je niet teveel te wassen) lekker laten kliederen op het canvas met verf echt je krijgt de mooiste schilderijen. Maar een middag op de bank met film is ook geweldig vooral met dit warme weer helaas worden ze daar niet erg moe van. En bakken dat doen we ook graag eerst een recept zoeken boodschappen doen en maken en pappa laten genieten van het resultaat. Echt ideeën zat was het maar drie maanden zomervakantie!
Anoniem
Hallo mijn naam is Sanne Daan ,, ik kom uit Rotterdam maar ik ga naar België met mijn man Ik heb interessante verhalen online gelezen over hoe sommige verbroken relaties zijn gerepareerd door krachtige magische spellcasters. Ik dacht dat het allemaal leugens waren totdat ik vergelijkbare problemen had in mijn relatie met mijn man met wie ik al heel lang getrouwd ben en we zijn gezegend met twee kinderen, ik was verrast toen hij thuiskwam met een andere vrouw en me vertelde dat hij is moe van me zonder reden, ik probeerde hem te vragen wat het probleem is mijn woorden vielen op dovemansoren ik moet het verplaatsen omdat ik de pijn niet verdraag een andere vrouw op hetzelfde dak te zien bij mij ik was verwoest en diepbedroefd gedurende deze periode moet ik een vriend op de hoogte brengen van mijn ervaring, zij vertelde me dat ik me geen zorgen hoef te maken dat mijn man zou terugkomen. Ik vroeg me af hoe het mogelijk zou worden. Ze vertelde me dat ze me zou voorstellen aan een spellcasternaam Drigbinovia, die een zeer krachtige spellcaster is. In het begin twijfelde ik, omdat ik niet geloof in dingen als dat ik niet op de caster speelde en hij me vertelde wat ik moest doen, en ik dwong en deed wat hij me vroeg om te doen, hij vertelde me ook dat dit een Gedaane deal dat ik me geen zorgen hoef te maken over het feit dat mijn man me belt of een bericht stuurt, dat mijn man we komen vragen om vergeving in slechts twee dagen tijd, tot mijn grote verrassing, mijn man belde me de volgende dag en begon te huilen voor mij om hem te vergeven, dat hij tot dat moment niet bij zijn gezonde verstand bleef. Ik ben altijd verbaasd over dit grote wonder dat heeft plaatsgevonden in mijn leven, mijn man en onze twee kinderen zijn samen en we zijn meer dan ooit gelukkig als iemand zo'n probleem in je relatie ervaart, kun je contact opnemen met deze geweldige gieter op zijn e-mail doctorigbinovia93 @ gmail.com je kunt ook WhatsApp hem op +2348144480786 laat niemand je verachten voor je relatie?
OUaPC
Lief!! Dank je wel!! Ik kon ook niet wachten om Kdv van Nova te stoppen onder het mom van: heeft toch geen zin, nu ik weer een baby thuis heb ? ?
Huisje.meijer
Oooh ik vind jouw (lange en korte) verhalen toch altijd heerlijk om te lezen! De mijne gaat nog laaaaang niet naar de basisschool (thank God) maar ik mis haar na een dag werken (en dus crèche) ook zo vreselijk.. piepende bandjes richting het kdv zodra ik vrij ben....