Snap

Thuis na de paaz #20

Ik slik mijn laatste antidepri, het is langzaam uit mijn lichaam aan het verdwijnen.

al de hele week voel ik me .. mwaa.. middelmaat. Niet veel behoefte aan mensen. Wel veel behoefte om lekker met B te fietsen. "Heey mam leuk dat je langs komt" wat ik oprecht meen, maar het er niet uit krijg. 

"Jessy en rik vroegen of we komen bbq'en vanavond? Wat denk je ervan?" Vraag ik aan de telefoon aan Bart, tussen 2 van zijn meetings in. "Uhm ja is goed, ik kom wel eerst naar huis omkleden oké?" "Ja is goed schat" antwoord ik maar hij hangt op. Hmm vriendelijk.. En ik app jessy - we zijn er vanavond! Zal ik voor stokbrood zorgen?- -ja is goed hoe laat is Bart klaar?- -wist ik het maar. Ik gok 5 uur, hou je op de hoogte- en ik pak b en we gaan samen op de fiets boodschappen doen. 

Eindelijk om 5 uur komt Bart thuis, hij stormt op de keuken af. "Sorry schat*kus* ik moet even wat eten- ik laat Bart rustig zijn droge crackers met kaas eten. "Hoe laat heb je afgesproken?" Vraagt Bart met zijn mond vol. "We vertrekken als je thuis was heb ik gezegd!" Verschrikt kijkt Bart naar de klok. "Ik wil nog douchen, relaxed douchen" zegt hij luid en duidelijk "Ja schiet dan op" zeg ik gehaast. "Ja als je het zo zegt kan ik toch niet relaxed" zegt Bart. "Schiet nou op je had al lang relaxed kunnen douchen maar nu moet je opschieten" licht geïrriteerd loopt hij naar boven. Stiekem lach ik hem beneden nog uit.

"Zoo kijk hier ben ik relaxed gedoucht en aangekleed EN op tijd!" Zegt hij trots. " ik moet nog even opmaken. Duurt 3 min" dus ik een naar boven, doe mijn dansje door mijn make-up en ga naar beneden. "Zo klaar!!" Roep ik terwijl ik van de trap af storm. "Hehe dan kunnen we eindelijk gaan!!" Zucht bart overdreven. "Echt fijn dat je de luiertas hebt ingepakt" steek ik hem terug. "Oh neeeee meen je dat nou sandra" zucht Bart..  "het hoort erbij, lekker als de menselijke nutella langs zijn benen spuit en je hebt geen luier, maar schat geen zorgen ik heb hem al in orde gemaakt!" En hou vol trots een luiertas naar boven. "Oh schat je bent geweldig, laten we snel gaan" 

In de auto richting jessy is het vrij rustig, tot opeens Bart zegt "de mannen willen op stap gaan morgem" daar is hij dan voor mij een mes in mijn rug, raakt long want ik krijg amper lucht. "Ohhh oké moet je doen" probeer ik nog enthousiast. 

Wat hier gebeurde is voor vele een grote vraag. Of misschien wel een vooroordeel. Ik wil mijn man niet thuis houden, maar...

21 febr werd ik opgenomen  op de paaz. Op genomen omdat ik gedachtes had die een mensenleven kon kosten, maar ook omdat ik b helemaal mijn project had gemaakt. Ik deed  nacht voedingen en sleepte b van ziekenhuis naar ziekenhuis voor koemelkallergie. B was mijn project geworden. Na ik terug kwam van paaz had ik geleerd dat we dit met 3e doen. Bart had na en tijdens de paaz ook begrepen. En daarnaast durfde hij me niet alleen te laten.  Maar ik durfde ook niet alleen te zijn. Dit hadden we beide geaccepteerd, En dat ging goed.

Maar nu vanuit het niets kwam deze shock. Ik beantwoord dus braaf en  volgens het boekje oké gezellig! Van binnen gaan alle alarm bellen af. Bart parkeert de auto voor het huis van jessy en rik. We stappen uit en Bart komt op me af gelopen. Hij knuffelt me "schat ik vind het fijn dat ik mee mag morgen" poeffff nog een steek in mijn rug. "Hallo ik ben Sandra de heks, ik sluit mooie mannen op" ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan.

Gelukkig kon ik het los laten. En hadden we een super gezellige bbq. B had het erg naar zijn zin. Zelfs toen S naar bed was. 

Zaterdag hebben we een relax dagje ingelast. Ik ben super rustig. Heb heb geen antidepri ingenomen, vandaag is de dag om die volledig af te bouwen. Savonds gaat Bart. Hij vertrekt om 8 uur. Ik ben eigenlijk heel blij dat ik de tijd alleen heb. B kan niet slapen maar dat vind ik niet erg. Even lekker samen knuffelen. "Weet je B, Zelfs mama moet nog elke dag bij leren. En alles op zijn tijd toch? Net als jij" "tatatata aaaahhhh" antwoord B terug. 

Ik durf geen slaap medicatie in te nemen, omdat ik natuurlijk gewoon knock out ben als ik die neem. Dus ik kan moeilijk in slaap komen. Uiteindelijk zie ik het 1 uur worden maar val ik daarna in slaap. Dan komt Bart thuis. "He-ey sch-at hoe wa-s het?" Zeg ik half slaperig. Ik hoor eigenlijk geen antwoord meer, alleen wat geronk en gesnurk naast me, nu kan ik gewoon weer niet slapen. De duiven familie die zich gevestigd heeft in onze tuin hoor ik steeds van dakgoot naar boom vliegen. Ik heb een tik dat ik mijn ogen niet open wil doen als ik niet kan slapen. Uiteindelijk kijk ik toch op mijn telefoon die verteld me dat het kwart over 4 is! Ik strompel naar de badkamer waar ik mijn slaap medicatie heb liggen en neem deze in met een slok water (bah! Water.. ) 

"Wehhhh wehhhh wehhhh" klinkt het alsof BUMBA op staat! Maar nee het is B, Om 6 uur! Ik strompel onder invloed naar het bedje van B. TAND DOOR DE LIP! Overal bloed. Als ik niet beter zou weten, zou ik denken dat B ook gek werd van die duif en zijn nek heeft omgedraaid (sorry!). Ik ga met B naar beneden en geef hem de fles. Dood op breng ik hem om 8 uur weer naar boven. 

"Wehhhhhh" ik kijk voor de verandering weer naar mijn telefoon. Half 10! Ik denk dat ik gek word. Ik kijk naar Bart maar die geeft geen kick. Met een diepe zucht loop ik naar b en reken dat ik maar 3 uur heb geslapen. Als ik beneden zit komt Bart om 11 uur naar beneden. 

"Schat toch zou je dat ook eens moeten doen, een festivalletje ofzo, dat vond je zo leuk." De tranen stromen over mijn wangen. "Wat is er nou schat je vond dat toch heel leuk?" Vraagt Bart bezorgd. Ik huil zo hard dat ik geen lucht meer krijg en voel opnieuw een paniek aanval aankomen... 

6 jaar geleden

Zo'n eerste dag zonder medicatie is natuurlijk heftig. Maar ik vind, ondanks dat ik er de ballen verstand van heb, dat je dit echt super knap doet allemaal. Ook hoe je Bart gewoon laat gaan terwijl je je er eigenlijk helemaal niet goed bij voelt. Dat je hem dat toch gunt. Ik heb het al wel eens gezegd maar ik heb echt respect voor je hoe je dit allemaal doet. Dat er nu heel veel goede tijden aan mogen komen Xx

6 jaar geleden

Vind het super knap dat je aan het afbouwen bent. Lastig dat je zo weinig hebt geslapen. Hoop voor je dat je een goede week hebt. X