Sorry iedereen! Let me explain

Zoals vele van jullie inmiddels weten werk ik in een winkel, een kledingwinkel die in Nederland ruimschoots is vertegenwoordigd. En ik sta ook nog eens op de kinderafdeling, wat ik toch echt de leukste afdeling vind. Niet alleen omdat ik onder werktijd ongegeneerd kan shoppen voor mijn meisje of omdat ik er (in tegenstelling tot andere afdelingen) mijn creativiteit kwijt kan. Nee het zijn ook de klanten: een leuk gesprek, smelten bij schattige baby's, nieuwsgierige kinderen en pubers, ja zelfs die, daar kan ik van genieten. 

Maar zoals bij elke baan heb ik zo mijn frustraties. Je werkt met klanten en de klant is immer koning. Maar soms zou ik ze weleens wat aan kunnen doen. Laat ik me richten tot al die klanten die mij frustreren. Voel je vooral niet aangesproken als je jezelf hier niet in herkent. Mocht dat wel zo zijn, neem mijn tips ter harte.

Frustratie nummero uno: gewoon doen en niet vragen! Voorbeeldje: je staat met een maillot in je handen en ziet maat 128 op de verpakking staan maar eigenlijk heeft je dochter maar 134. Echter in maat 134 is er niet zo'n leuke maillot met vlinders en die past nu net zo leuk bij dat ene shirtje. Weet je wat je haalt hem even uit de verpakking om te kijken hoelang hij is. Hmm zit hier nu een plakkertje op de zijkant? Wat lastig zonder mesje of nagels om dat open te pulken, weet je wat je kan hem er natuurlijk ook gewoon uitrukken. Ooeps, nu heb je de verpakking stuk gescheurd, Je trapt hem snel onder het rek en kijkt nog eens even goed naar de maillot, nee dit is toch echt te klein, het lijkt wel maat 128. Ow wacht dat was het ook! 

Hetzelfde geldt voor ondergoed verpakkingen, sieraden, haarbanden en sokken. Maar het toppunt is toch wel het zelf uitkleden van mannequins. Vraag een medewerker om hulp, zij openen met liefde voor u de verpakking of ontkleden de mannequin. Alhoewel, we stiekem weleens gniffelen als u de pop zelf weer aankleed, dat dan weer wel, u heeft geen gevoel voor stijl maar wel voor humor. 

Frustratie nummer 2: Poep, plas, kots en andere lichaamssappen waar ik niet over uit zal wijden. Gezegend zijn wij, omdat we geen paskamer hebben op de kinderafdeling (zie frustratie nummer 3) want hier is de ultieme plek om uw lichaamssappen te deponeren. Voorbeeld: Je staat in de paskamer en denkt, nu ik toch helemaal uitgekleed ben kan ik  net zo goed gelijk mijn maandverband even verwisselen. Je was namelijk net in de Hema, maar daar was de rij veel te lang en bovendien moest je wel 0,35 cent betalen. Maar wat doe je nu met je volle maandverband? Die kan je natuurlijk niet in je tas stoppen, dat is echt vies! De meest logische oplossing is natuurlijk om hem op de deur te plakken. Dan wordt hij snel gevonden en kan het snel worden opgeruimd door het personeel. Daar zijn ze immers voor, toch?

Ik overdrijf niet, dit gebeurd echt! Niet dagelijks maar wel regelmatig. 

Frustratie nummer 3: We hebben geen paskamer op de kinderafdeling, heel vervelend, maar het is niet anders. Als een bedrijf een winkelpand krijgt toegewezen gaan ze intekenen wat er waar komt. Bij een bestaand pand is er beperkte ruimte en dus hebben ze toen besloten geen paskamer op de kinderafdeling te maken. Dat is de reden. Als het druk is, is het natuurlijk heel vervelend om met je kinderen in de rij te moeten wachten bij de paskamer. Als u hiernaar vraagt bieden we u vriendelijk aan dat u op de afdeling mag passen, maar meestal vraagt u dit niet, u doet dit gewoon (zie frustratie 1). Natuurlijk vinden wij dit geen probleem, want wij begrijpen dit maar al te goed. Het probleem is dit: met twee volle armen loop je door de winkel opzoek naar een geschikte plek om te passen, maar hé alle paskamers zijn bezet. Je kind had al geen zin om te passen en begint nu nog harder te jammeren. Je schreeuwt naar je kleine dat hij zijn mond moet houden. Dat anderen dit horen zal jou een worst wezen, je merkt het niet eens. "Kijk pas maar even achter dit rek", zeg je tegen je kind. Ondertussen trekt hij alle broeken uit het rek, maar daar besteedt je geen aandacht aan. Je ziet een dat de winkelmedewerker net een stapel shirts strak heeft gevouwen. Snel loop je de stapel door om de juiste maat te vinden. Hè bah, wat plakt er nu aan je vinger? Een maatsticker? Waarom plakken de die dingen erop? En waarom is het hier altijd zo'n rotzooi? Die stapel shirts ligt inmiddels weer omver door je zoektocht. Ondertussen is je kind klaar met passen. De ravage die jullie achterlaten met binnenstebuiten, uitgetrapte broeken laat je voor wat het is. Het personeel ruimt het wel op, daar zijn ze voor, toch? 

Nog even een kleine tip. Het wegrijden van een rek die de spiegel blokkeert vinden we prima, probeer hem in ieder geval weer terug te plaatsen zodat mensen de afdeling ook weer op en af kunnen komen, in plaats van het gangpad te blokkeren. 

Frustratie nummer 4: Een kledingwinkel is geen warenhuis. Het spijt me, echt, we proberen dit ook altijd over te brengen aan u. Maar de teleurstelling wint het vaak van alle emoties die u voelt bij de aanblik van een net zindelijke peuter die NU moet plassen en niet kan plassen in een kledingwinkel. Een warenhuis herbergt ook vaak een restaurant om even te rusten van al dat shoppen en dan kan u gelijk even de blaas ledigen. Nu moet ik toegeven, als iemand vraagt of we een toilet hebben en ik zeg nee dat ik dan niet bedoel dat we er geen hebben. We hebben ze wel, we moeten zelf immers ook af en toe even plassen. Maar die toilet is boven in de personeelsruimte, dit betekend dat er altijd een personeelslid mee moet. Ik zou met alle liefde alle kinderen met hoge nood bij ons laten plassen, maar het is gewoon niet mogelijk, simpelweg omdat we het personeel niet hebben. Als we dit wel zouden doen betekend dit vaak dat er dan geen personeel op de vloer is, je kan in die tijd dus niet afrekenen, vragen stellen, kots laten opruimen etc. 

Als ik tijd heb loop ik met liefde mee en voedt ik me met alle dankbetuigingen die ik krijg, want echt, ik begrijp het. Maar stel mij niet persoonlijk verantwoordelijk. Wij kunnen er niets aan doen dat een kledingwinkel geen openbaar toilet heeft. Dus neem het ons niet kwalijk de volgende keer als u naar een warenhuis wordt doorverwezen, we kunnen er niets aan doen, hoe vervelend het ook is. 

Dank voor uw medewerking en begrip en heel veel shop plezier!