Soms…. (Krijg jij de klappen)

Als moeder voel je altijd verantwoordelijk. Echter met ziek zijn voel je zo machteloos. Zeker als de klappen even achter elkaar komen. Dan ben je niet de moeder die je wilt zijn.

De zomervakantie nadert en in het onderwijs kijken we altijd uit naar deze dagen. De laatste weken zijn hectisch want dan moet er nog zoveel gebeuren. Diplomauitreiking, oudergesprekken, afscheid collega’s, sportdagen en vergeet die klas niet op te ruimen.

Echter dit jaar snak ik er meer naar dan anders. De afgelopen weken heb ik behoorlijk wat klappen op het lichaam gehad en ik werk wel maar herstelt ben ik zeker niet. 

Ik begon met een allergische reactie op de longen. Ruim een week lopen hoesten dat ik ‘s nachts maar 3 uurtjes sliep op zolder. Ik wilde mijn partner niet wakker maken. Eerst verkeerde medicatie want ze dachten dat het een verkoudheid was. Daarna juiste medicatie maar die werkte averechts. Na een bezoekje aan de huisartsenpost de juiste medicatie. 

Nog geen 2 weken later kreeg ik corona. De andere 2 in het gezin waren negatief dus wederom 5 dagen naar zolder. 

Uiteindelijk bleek ik ook nog een eitje in mijn rechter eierstok te hebben. Die was daar achter gebleven en moet met de eerstvolgende menstruatie eruit komen en mocht de menstruatie niet op gang komen dan kan ik medicatie innemen.  

Terwijl ik eigenlijk nooit ziek ben zit je soms echt in de hoek waar de klappen vallen. Dan komt alles tegelijkertijd. Echt tijd om mijn lichaam vakantie te geven. 

Soms baal je er van dat het niet lukt

Soms kon ik wel huilen omdat ik mijn kleine niet kon knuffelen 

Soms mag een moeder ook ziek zijn.