Ouderwetse huisvrouw

Soms (of eigenlijk best vaak) verlang ik naar een tijd die ik nooit gekend heb, zo’n soort jaren 50 situatie waarin de vader aan het werk is buitenshuis en moeder thuis uitsluitend voor het huishouden en de kinderen zorgt. Ik vraag me af of de vroegere feministen dit voor ogen hadden wanneer ze dachten aan gelijke rechten voor vrouwen: dat vrouwen in onze huidige tijd dubbel belast zouden worden met zorgen voor huishouden en de kinderen en de ratrace buitenshuis. Eigenlijk hebben vrouwen in onze tijd 2 banen. 

Want zo voelt dat voor mij, rennen en vliegen naar je werk en weer terug, kinderen ophalen, wegbrengen, kinderopvang, BSO, thuis alles in orde maken in de schrale momenten die je over hebt, snel eten koken, stress, huilende kinderen aan tafel… hoe doen andere werkende vaders en moeders dit?? 

Ik vind het echt bijna niet te doen, de wereld in het groot begint bij de wereld in het klein (thuis) en als ik naar de wereld kijk zoals ze momenteel is vraag ik mij toch af of we niet een grote vergissing hebben gemaakt. Is de vrouw die thuisblijft bij de kinderen daadwerkelijk een stap terug zoals veel mensen dat zien? 

Ik denk juist dat een moeder de fundering is.

Om een huis stevig in de grond te verankeren, wordt een fundering onder het huis gelegd,  want zonder die fundering heb je niets om op te bouwen en stort vroeg of laat alles in elkaar.