4 jaar geleden
Oh jij bent 'Zo'n moeder'
plaats jij jezelf in een hokje?
Heb jij die opmerking wel eens gehoord? 'Oh ben jij zo'n moeder'. Daarmee word direct geïnsinueerd dat je een bepaalde categorie moeder bent. Maar he, er is ook nog zoiets als 'mijn eigen ik', waarom ben ik nu perse een 'categorie'.
Even los van het feit dat mensen überhaupt graag in hokjes denken, dat doen we om ons leven makkelijker te maken (direct maken we het elkaar zo moeilijk ermee maar ach) waarom zouden we een moeder/vrouw gelijk bestempelen. Oooh, jij bent zooooo'n moeder, tsjah'. Ik krijg daar een negatief gevoel bij, wellicht is dat weer mijn invulling en zo kun je natuurlijk aan de gang blijven.
Maar goed 'zo'n moeder dus' ik ben bijna 4 jaar moeder, nog niet zo lang dus, maar ik ben al heel veel verschillende categorieën 'zo'n moeder' geweest.
- Zo'n moeder die onzeker is
- Zo'n moeder die geen BV geeft (sommige zeggen je hebt niet genoeg je best gedaan, nog zo'n onderwerp, hoezo? Was jij er bij?!)
- Zo'n moeder die haar kinderen te veel verwend
- Zo'n moeder die te streng is
- Zo'n moeder die alles maar goed vind (is dat zo?)
- Zo'n moeder die schreeuwt tegen haar kinderen, en daar vervolgens direct spijt van heeft
- Zo'n moeder die niet stil of thuis kan zitten
- Zo'n moeder die een PND heeft ervaren
- Zo'n moeder die de hele dag met haar baby op de arm loopt (of draagzak etc)
- Zo'n moeder die vooral ziet hoe goed een ander t doet
- Zo'n moeder die geniet van de kinderen
- Zo'n moeder die geen werk heeft
En zo, zo kan ik mijn lijstje nog wel veel langer maken. Maar weet je bovenal ben ik gewoon Marit die nu ook mama is geworden van Bram en Fleur. Ik doe dagelijks mijn best om de beste versie van mijzelf te zijn. Als moeder, als Marit, als mens, als vrouw! En ik wil niet in 'zo'n moeder' hokje gestopt worden. Ik maak keuzes op bepaalde momenten, omdat ik op DAT moment denk dat het goed is (oke, schreeuwen is nooit een goede keuze..) soms kom ik terug op mijn keuzes, soms niet. Ik wil dan niet in een hokje geplaatst worden, we doen toch allemaal ons best? Laten we dan een beetje lief zijn naar elkaar maar bovenal lief naar jezelf.
Ik lees zo vaak dat moeders zichzelf ook in een (negatief) hokje stoppen. 'Ik heb even mijn kind voor de TV geparkeerd #loedermoeder'
Dat vind ik nou zonde, wees lief voor jezelf. We weten toch allemaal dat het leven als moeder nou eenmaal niet de hele dag vanzelf gaat. Maar daarnaast veroordeel je niet alleen jezelf, maar ook andere moeders. Want als jij zelf een loedermoeder zou zijn bij het gebruik van een scherm, dan vind je dat dus ook van andere moeders? Ik word liever geen loedermoeder genoemd door een ander, direct of indirect. Ik weet heus wel dat ik vaak genoeg niet 'zo'n goede moeder' ben. Maar ik doe wel mijn best en ik geloof ik graag dat een ander dat ook doet!
Wat ik eigenlijk wil met deze tekst? Ik weet het niet precies. Ik denk gewoon een beetje liefde voor iedereen. Iedereen doet zijn best en laten we vooral dat benoemen.
