Nee ik wil niet meer
Ik wil niet, en toch moet ik alweer bijna, er is geen ontkomen aan helaas...
Werken,
Na mijn eerste zwangerschap vond ik het lastig om weer te beginnen. Het duurde echter niet lang en ik zat er weer helemaal in. Maar dit keer heb ik echt geen zin, sterker nog ik zie er als een blok tegenop.
Ik hield van mijn werk, maar nog voor zwangerschap nummer 2 werd het steeds minder. Ergens vanwege de slapeloze nachten maar vooral omdat er zoveel gezeur bij kwam kijken.
Wat heb ik genoten van de rust, niet constant gezeur, niet de ene naar de andere verandering.
Voor dat ik kinderen had vond ik dat juist een uitdaging.
Nu lijkt het allemaal zo nutteloos, verspilde energie, energie die ik voor mijn kinderen wil gebruiken.
Maar de rekeningen zullen betaald moeten worden, en daardoor ga ik een collega worden waar ik altijd een hekel aan heb gehad. Ééntje die komt voor het geld...
Ik heb nog overwogen ergens anders te solliciteren, maar ik neem mezelf overal mee naar toe...
Ik hoop toch stiekem de passie voor mijn werk weer terug te krijgen, zodat ik weer positief op de werkvloer ben.
Anoniem
Heel herkenbaar... Voordat mijn eerste dochter werd geboren, deed ik echt alles voor mijn werk. Iedereen verklaarde me voor gek dat ik er zo veel tijd in stak, maar ik vond het heerlijk. Sinds de geboorte van de eerste, is dat veranderd. Mijn prioriteiten liggen gewoon echt anders. Gebroken nachten en minder 'momentjes voor jezelf' maken dat ik mijn vrije tijd optimaal voor mezelf en mijn gezin benut en veel minder voor mijn werk. Ik doe al die extraatjes niet meer, en mijn collega's zijn nog steeds regelmatig in shock dat ik ook het woord 'nee' ken. Ons tweede meisje is net geboren, dus ik geniet nog van mijn verlof, maar oooo ik moet er nu nog niet aan denken hoe het gaat zijn om weer te werken. Ik ben een perfectionist en wil alles goed doen, en als ik minder goed presteer op mijn werk dan heb ik daar zelf nog het meeste last van. Het zijn nu waarschijnlijk ook de hormonen die spreken, want er zjin tenslotte heel veel ouders met twee (of meer) kinderen en die kunnen het ook allemaal. Dus waarom ik (en jij) niet dan? ;-) Het komt wel goed, het moet zijn weg gewoon vinden, daar ben ik van overtuigd.
Anoniem
Ik ben ook heel benieuwd hoe het werk ga bevallen. Zit nu 5 weken thuis met mijn eerste. Wij hebben gekozen voor minder geld (lees zuinig leven, geen auto, kleine vakantie, kartoene luiers, enzo.) en meer tijd met onze meid. We gaan allebij 3 dagen werken. Voor tips over zuinig leven zie boek: de omgekeerde werk week. 5 dagen weekend 2 dagen werken. Ons 15 jaren plan :D...
Leef wie je bent ❤️
Kun je mij eens even een mailtje sturen. Wellicht heb ik wat interessants voor je. Iets wat mij enorm heeft geholpen in die situatie en wellicht voor jou ook een uitkomst zou kunnen zijn. Leefwiejebent@gmail.com Liefs Kim
Anoniem
Herkenbaar ik moet over 1.5 week weer en zie er zo tegenop ben 4 maanden geleden bevallen van ons 4de en laatste kindje maar zie er zo tegenop het liefst ga ik niet meer.. ik vind het werk ook niet meer leuk altijd veel gezeur daar veel stress en de laatste tijd constant veranderingen en hoge werkdruk ik werk niet veel uurtjes maar het liefst ging ik helemaal niet meer maar helaas gaat het op 1 salaris niet lukken! Het liefst wil ik nog zo graag tot onze kleine 1 word bij hem blijven het is allemaal zo hard gegaan de zwangerschap de bevalling de kraamtijd enz.. ik zie er iig heel erg tegen op!