Mombracing

Momshaming.

Ik las in de @kekmamamagazine over hun campagne mombracing. Wat een gave campagne. Ik raakte erdoor geïnspireerd om mijn eigen ervaringen op te schrijven. 

Toen ik zwanger raakte van Noah was ik 20. En ik studeerde. En ik woonde met m’n vriend aan een drukke overtoom en hij werkte veel s’nachts en nou ja, je snapt het. Voor veel mensen niet ideaal. Dus voordat Noah er überhaupt was kreeg ik al te maken met momshaming. Vaak van dat expliciete soort. Bijvoorbeeld een docent, die toevallig ook zwanger is, tijdens een les: “Jouw buik is wel groter inderdaad, maarja je zit ook nu al een kipcorn zit te eten.”

Maar waar ik het meeste last van had is van dat passief agressieve soort. Bijna een soort microagressie.

‘Oh, waarom besloot je het te houden?’

‘Wat een uitdaging voor jullie, succes!’

‘Nou, das niet niks hoor! Voor een baby zorgen’

‘En de vader? Is die nog in beeld?’

Hoewel die laatste ook meer met m’n huidskleur te maken zou kunnen hebben dan met m’n leeftijd.

Nu ben ik 26 en heb ik inmiddels twee kinderen, een hbo diploma, vaste baan en woon ik in een leuk huis. Eentje met een tuin. ‘Heb jíj een tuin?!’. Ja, een hele leuke. (Not, moet nog snoeien en tegels poetsen en gras maaien maar ben er wel heel blij mee)

Nog steeds krijg ik dagelijks met dit soort dingen te maken. Van dat: ‘Je bent toch niet weer zwanger he, ‘t is nu toch wel genoeg?’ als ik een beetje hoofdpijn heb.

‘Jouw kind huilt echt wel veel he, werk je dat niet zelf een beetje in de hand?’

Of m’n favoriet: ‘En de kinderen dan?!’ als ik vertel dat ik ga scheiden. Want doe ik natuurlijk zonder na te hebben gedacht over het effect dat dat zou kunnen hebben op mijn kinderen.

Ik ben nu al 6 jaar mama en ik heb me nog steeds niet goed kunnen weren tegen dit soort kritiek. Deze niet zo directe vorm van kritiek vaak verpakt in verbazing, ongevraagd advies of een negatief compliment. Dit kwetst mij nog altijd. Blijft in m’n lijf zitten. En ik huil erom. Thuis, in de auto, op de wc. Ik huil erom. 

Wat is jouw ervaring met momshaming? En wat voor positiefs kun je meegeven aan een andere mama?