
Mijn vader
Niet op social media a.u.b.
Iets meer dan een jaar geleden ben ik in therapie gegaan. Ze zeggen dat het eerst erger wordt en daarna beter. Uiteraard gaat het ook vaak over mijn jeugd. En dat is kut. Want dan moet ik dingen vertellen die diep weggestopt zijn en die ik liever gewoon wil vergeten.
Ik heb een zus, we delen de genen van mijn vader, maar hebben een andere moeder. Wij zijn niet met elkaar opgegroeid in één huis. Zij woonde ver weg, bij haar moeder en ik bij mijn ouders. Ik heb ook pas toen ik al op de basisschool zat gehoord dat ik een zus had. Mijn vader heeft haar nooit erkend. De held was al tijdens de zwangerschap vertrokken. Tegen mijn moeder had hij een zielig verhaal opgehangen dat hij zijn dochter niet mocht zien en dat haar moeder hem op alle mogelijke manieren had tegengehouden. Mijn moeder was jong en had geen reden om hem niet te geloven. Pas toen ik zelf mijn zoon had gekregen durfde ik aan haar moeder haar kant van het verhaal te vragen. Mijn vader had gewoon de benen genomen en als we terugrekenen is de kans heel groot dat hij haar verlaten heeft voor mijn moeder.
Toen mijn zus contact zocht met hem, kregen wij ook contact en kwam ze af en toe eens logeren. Ik vond dat uiteraard heel leuk, mijn grote zus!
Laatst had ik een gesprek met haar over de vader van mijn dochter. Dat met alles wat hij gedaan en gezegd heeft, ik van mening ben dat hij beter uit ons leven kan blijven. Ik heb namelijk mijn vader meegemaakt en had liever gehad dat hij mijn moeder ook verlaten had. Zij zei dat mijn dochter juist hem beter wel in haar leven kan hebben en zelf kan zien hoe hij is.
Vroeger probeerde ik weleens iets over mijn, of onze dus eigenlijk, vader te vertellen, maar ze wilde niks slechts over hem horen, dus hield ik mijn mond. Toen we dus in een discussie belandden over mijn dochter en haar vader, heb ik e.e.a. verteld, over hoe het was om op te groeien met onze vader. Ze schrok heel erg en was toen van mening dat als mijn dochter haar vader zulke dingen zou doen, hij inderdaad beter uit haar leven kon zijn. Maar het punt is dus, hij heeft deze dingen nog niet gedaan, maar ik acht de kans enorm groot, dat hij zulk soortgelijke dingen wel zál gaan doen.
Kort gezegd: mijn vader was een gokverslaafde alcoholist die leed aan manische depressie. Hij heeft mij geslagen (en mocht ik vervolgens niet huilen, want dan werd ik weer geslagen) en seksueel getinte opmerkingen in mijn bijzijn gemaakt, maar ook naar mij gericht. Ik was altijd doodsbang voor mijn vader.
Mijn therapeute vroeg of hij mij ook misbruikt heeft en mijn antwoord is: ik weet het niet en ik wil het niet weten.
Ik weet alleen wel dat ik alles wat in mijn macht ligt zal doen om te zorgen dat mijn dochter dat niet hoeft mee te maken, in elk geval niet aan de hand van haar eigen “vader”.
(Mijn eigen vader is gelukkig dood.)
Breintje
Lief, dank je ❤️??
Sillemie
Veel succes met alles een plekje geven. Het is echt een bloedirritant proces merk ik zelf. Denk je alles behoorlijk weggestopt te hebben blijkt tijdens therapie toch iets heel anders. Maar uiteindelijk wordt het vast beter. Dus blijven volhouden zodat je er helemaal voor je dochter kan zijn, zonder al due onverwerkte shit. You can do it ??