Mijn ongewone toekomstbeeld

Toen ik bewust moeder werd op mijn 19e had ik het al best goed voor elkaar met mijn geliefde Laurens. We hadden vanaf mijn 15e verkering en ook al een echt sterkte relatie. We hadden een huis, verdienden genoeg geld om ons te kunnen onderhouden en we konden Yvah de zorg en liefde geven die ze nodig had. Als je onze leeftijd er niet had bij vermeld klonken we als het “ideale” gezin.

Geen standaard tiener

Ik ben nooit een tiener geweest die graag wilde uitgaan en feesten. Ik heb het wel geprobeerd, want dat moet je een keer gedaan hebben is me altijd gezegd. Daar stond ik dan ongemakkelijk in een discotheek voor mijn vriendinnen te zorgen. Als moederoverste zorgde ik ervoor dat de vervelende jongens uit de buurt bleven, ze veilig thuis kwamen en er geen gênante dingen gebeurden. Iemand moest die rol pakken en ik pakte die automatisch altijd op. Dat zorgen heeft er altijd al in gezeten.

Saaie huismuts

Het was niet dat ik een saaie huismuts was of zo. Ik vond het gewoon gezelliger om te borrelen met vrienden i.p.v. in een volle discotheek met mijn billen te schudden of met André Hazes mee te blèren in de kroeg. Niets mis mee, alleen helemaal niets voor mij.

Moest ik eerst niet van mijn leven genieten

Toen ik zwanger was van Yvah hebben er dan ook veel gevraagd of ik niet eerst wilde leven. Ik moest namelijk eerst van mijn leven genieten door te feesten en te reizen. Ik snapte hun bezorgdheid. Niet elke 19-jarige is klaar voor het moederschap en een serieus leven. Alleen, dit was niet de toekomst wat ik voor ogen had. Het paste gewoon niet bij mij.

Het krijgen van kinderen heeft mijn leven juist verrijkt

Het krijgen van kinderen heeft ook nooit mijn eigen dromen in de weg te gestaan. Het krijgen van kinderen betekend niet dat je leven voorbij is en dat je bepaalde dingen niet meer kan doen. In mijn eentje backpacken dat zal hem niet meer worden de eerst komende 20 jaar, maar dat stond gelukkig ook niet op mijn bucketlist.

Ik kon nog steeds de dingen ondernemen die ik leuk vond. Ik nam mijn kind(eren) gewoon mee of ik regelde oppas. Niet dat ik het vaak deed, maar als ik er behoefte aan had dan kon het makkelijk. Het moederschap heeft mijn leven eigenlijk alleen maar verrijkt. Hierdoor leerde ik mezelf nog beter kennen. Het zorgde ervoor dat ik mezelf juist mooier vond en zelfverzekerder werd. De moederlijke rol was precies wat mijn leven de juiste invulling gaf.

Reizen met kinderen

Reizen met kinderen dat deden we nog steeds. Ik was sowieso niet het type wat een hele dag op een strandbedje kon liggen zonnen. Ik las een hoop boeken, zwom in de zee of praatte de oren van je hoofd om me maar niet te vervelen. Die gezinsvakanties pasten dan ook helemaal bij me. Ik heb me geen seconde verveeld met de kinderen. Zo leer je ook juist de rustmomenten te waarderen op je luie strandbedje. Alleen maar beter dus!

Met een dubbele kinderwagen in een krappe metro

Ik zag het juist als een groot avontuur om met de kinderen op pad te gaan. Het heeft me dan ook nooit weerhouden om iets niet te doen. Zo zijn we met de meiden naar Parijs geweest om alle bekenden plekken te zien. Metrokaartjes gekocht om zo overal te komen. Met een dubbele Bugaboo kinderwagen in de metro zorgt voor een hoop bekijk kan ik je vertellen. Ik heb zelf Fransen zien lachen (flauw). Kinderen in de kinderwagen en wij tilden hem op en af van de trap. We hebben zelfs nog een keer de kinderwagen over poortjes heen getild omdat we anders niet terug konden. Een lift hadden ze niet bij veel haltes. Klinkt allemaal dramatisch, maar dat maakte het allemaal een stuk bijzonderder en leuker. Wat hebben we een hoop gelachen toen en nu nog als ik er op terugkijk. Ik type dit dan ook met een grote grijns op mijn gezicht. We hebben alles kunnen zien wat we wilden zien, plus nog wat speeltuinen ontdekt.

Stedentrip naar Barcelona met drie kinderen

We zijn ook met drie kinderen naar Barcelona geweest. Toen moesten we voor 12 uur 's nachts de auto uit de garage halen want dan ging hij dicht. We hadden de tijd niet in de gaten en zo stonden we aan de andere kant van de stad om half 12 's avonds. Toen moesten we nog helemaal teruglopen om de auto nog op tijd op te kunnen halen. Opnieuw achter de dubbele Bugaboo kinderwagen met twee slapende kinderen erin plus nog een slapend kind zittend op het plankje. We hebben nog nooit zo snel en lang gelopen als toen. Die stedentrip was echt heel leuk! In het vervolg moeten we alleen wat beter op de tijd letten. Uiteindelijk hadden we het net op tijd gered. Daarna direct de kinderen in de auto overgelegd zonder dat ze wakker werden en opnieuw overgelegd in hun bed in het vakantiehuisje. Ging top!

Gewoon doen

Het klinkt misschien alsof we twee onverantwoordelijke ouders zijn of ondoordacht. Hier hadden we juist over nagedacht. We zagen alleen het positieve er van in. Je kan allerlei beren op de weg zien of het gewoon doen. Dat laatste dat doen wij dan ook. Tot nu toe heeft het altijd goed uitgepakt. Ik geloof door ontspannen te blijven, positief te zijn en ze gewoon (bijna) altijd mee te nemen, dat dit soort dingen kunnen. Dat de kinderen dit aankunnen. Zij zagen het in ieder geval elke keer als een groot feest. Zo hebben we onze uitjes gewoon met de kinderen gedaan die we sowieso al wilden doen.

Hoe kijk ik er op terug

Nu ik 26 jaar ben met 5 kinderen denk ik er nog steeds zo over als op mijn 19e met mijn zwangere buik. Ik leef en hoe! Niet het leven wat elke 19-jarige voor ogen had. Maar wel het leven wat ik voor ogen had. Ik zou niet anders willen.

Ooit gaan ze het huis uit en dan hebben we weer tijd voor onszelf. Dan kunnen we dingen doen die alleen wij leuk vinden. Wie weet zit ik dan midden in een midlifecrisis en sta ik alsnog dansend op de bar. Misschien wil ik alsnog backpacken door Azië of een andere hobby uitoefenen wat ik nooit had verwacht. Maar dan kan ik in ieder geval op een fantastische tijd terugkijken met mijn mooie gezin. Precies zoals ik het voor ogen had.

Tot volgende week!

Liefs,

Ashley