Mama? Vertel eens…

Vertel eens....

Mama? Had jij ook van die voorspoedige zwangerschappen? Of had je best last van kwaaltjes? Bij mijn broertje verliep het niet zoals het moest. Dat weet ik wel. Daar heb je vaak over verteld. Het was heftig en het was intens. Je hebt daar een aardige knauw van opgelopen. Dat had ik bij mijn oudste. Ze werd veel te vroeg geboren. Dus ik begrijp wel wat voor een afdruk die knauw achter kan laten. Jammer dat we daar niet meer samen over kunnen praten. Jammer dat je er destijds niet bij was, dan had ik vast veel aan je woorden en je ervaring gehad.

Hoe zat dit bij jou?

Mama? Ben jij steeds rond je uitgerekende datum bevallen? Of liep je juist je uitgerekende datum fluitend of juist zuchtend en steunend voorbij? Vond jij het ook zo’n magisch moment, die eerste aanblik van mij op je borst? Dat eerste oogcontact en die eerste kennismaking? Was dat bij jou ook op je netvlies gebrand? En hoe doorstond je dan die gebroken nachten? En wanneer sliep ik voor het eerst eens een nachtje door? Voelde jij ook wel eens heel alleen? Zo midden in de nacht, wanneer iedereen in dromenland leek te verkeren en jij je met je moederhart je onrustige baby probeerde te sussen? 

Deed jij dit ook?

Mama? Toen ik nog in jouw buik zat, werd jij toen ook wel eens overmand door emoties door dat ene liedje die precies je gevoelige snaar wist te raken? Had jij toen ook momenten dat je intens verdriet had door onrecht en dat je je dingen meer aantrok? Hormonen noemen ze dat geloof ik? En snuffelde jij ook iedere avond voor je ging slapen de babykleertjes en de babykamer door? Verzuchtend dat daar zeer binnenkort een lief, klein baby’tje in het wiegje zou liggen? Nog geen voorstelling van hoe het eruit zal zien, maar zeker wetend dat het iets bekends en vertrouwds zal hebben? 

Dit vraag ik me ook af

Mama? Hoe ging het met de borstvoeding? Ik weet dat je borstvoeding hebt gegeven. In ieder geval heb ik wel van die intieme momenten met jou mogen genieten. Hoe lang heb je dat dan gedaan? Zo klein als ik toen was, kan ik me nog herinneren dat ik mijn kleine babybroertje wel eens een flesje heb gegeven. Betekent dit dat hij geen borstvoeding heeft gehad? Of misschien maar heel kort? Gewoon nieuwsgierigheid hoor. Benieuwd of we overeenkomsten hebben in onze beleving. 

Ging het bij jou ook nog kriebelen?

En mama? Hoe was het toen je eenmaal twee kindjes had? Heeft het daarna nog gekriebeld voor een derde kindje? Net zoals dat op den duur ook bij mij is gebeurd? Wij waren uiteindelijk maar met zijn tweetjes, mijn broertje en ik. Broertje is inmiddels eigenlijk geen ’broertje’ meer, daar hij minimaal drie koppen groter is dan ik! Maar die kriebels voor nog zo’n klein baby’tje, had jij die ook? Of hielden de kriebels op te bestaan toen de driftbuien van nummer twee de driftbuien van nummer één bleken te overstijgen? Zoals de driftbuien van nummer twee dat momenteel nu ook bij ons doen? Bij ons heeft het echter geen invloed gehad en we draaien onze handen niet meer om voor de driftbuien van nummer drie! 

Dacht jij hier wel eens aan? 

Mama? Vond jij het je ook zo moeilijk voor te stellen dat jouw kindjes jou op een dag misschien wel oma zouden maken? Ik wel. Ik vind dat zo’n gek idee! Tegelijk vind ik het zoiets moois en bijzonders om naar uit te kijken. Het maakt het ouder worden een beetje minder eng en het zorgt ervoor dat er altijd iets om naar uit te kijken blijft. Want ik weet dat er nog zoveel mooie momenten gaan komen waarin ik kan delen met de bijzondere momenten die mijn kinderen allemaal nog mee gaan maken. Ik kan niet wachten om daar onderdeel van te worden! Ik kan niet wachten om ze op te zien groeien en bloeien. Hoewel dit ook weer niet té snel hoeft te gaan.

Ik mis jou

Mama? Jammer dat jij dat allemaal niet van jouw kinderen mee hebt gemaakt en dat ik mijn moeder hierbij moet missen. Pijnlijk en verdrietig te constateren dat jij waarschijnlijk dezelfde overpeinzingen hebt gehad als die ik zojuist omschreef, maar dat jouw toekomst nooit zo ver zou komen. Ik mis je…