Liegen over sinterklaas? Nee wij niet

Wij vertellen vanaf het begin aan Evy dat de Sint niet bestaat.. tenminste, we zullen in iedergeval niet zeggen dat hij bestaat. Eerlijkheid is een norm die ik super belangrijk vind in de opvoeding. Mensen die mij kennen weten dat ik NOOIT lieg. Zelfs geen leugentje om bestwil. Logisch is dan ook dat ik niet lieg tegen Evy. Sinterklaas is een verhaal van vroeger die we met zijn allen naspelen. De pieten zijn verkleed en Sinterklaas ook. Want Sinterklaas leeft niet meer. Sinterklaas vieren we net als iedereen met cadeautjes, schoentjes zetten, familie en lekker eten. Voor de mensen die denken dat ik een vreselijk mens ben dat het Sinterklaasfeest verpest voor Evy, nee Sinterklaas is voor ons nog steeds een leuk en gezellig feest.

Als Evy besluit zelf in Sinterklaas te geloven, net als bijvoorbeeld in prinsessen, kabouters, heksen en andere sprookjes, mag dat natuurlijk. De fantasie van kinderen speelt een grote rol in de ontwikkeling.

Tegenwoordig worden we opgevoed met het idee dat we moeten uitkijken voor vreemde mannen, daar geen snoep van aan moeten nemen en daar absoluut niet mee mogen gaan. Ook moeten we de deur op slot doen, om uit te kijken voor inbrekers. Dit vind ik zelf heel belangrijk, want ja.. de ellende die we allemaal horen… en dan het Sinterklaasverhaal: een groepje vreemde mannen, die kinderen snoep geven, over de daken lopen en vervolgens op wonderbaarlijke wijze in je huis verschijnen. Best eng of niet? Ook wordt op scholen rondverteld dat je, als je stout bent, geen cadeautjes krijgt of misschien wel erger.. je kunt meegenomen worden in de zak naar Spanje. Dit alles rijmt niet met elkaar vind ik.

Een veel genoemd tegenargument was: ik wil mijn kind de magie van het Sinterklaasfeest niet ontnemen door te vertellen dat de Sint niet bestaat. Hier heb ik zelf ook zeker over nagedacht. Vroeger geloofde ik in Sinterklaas en niet in de Kerstman. De kerst vond ik echt iets magisch, het Sinterklaasfeest minder. Ik ben dus van mening dat het niet geloven in de Sint niet direct de magie van het feest wegneemt. Het is maar net hoe magisch je het zelf als ouder en kind maakt. Want zoals hierboven besproken, kinderen trekken toch wel hun eigen plan.

Ouders die hun kind wel vertellen dat de Sint bestaat, raken hier snel gepikeerd over, wat ik zeker begrijp. Want wat als Evy aan andere kindjes gaat vertellen dat Sinterklaas niet bestaat? Natuurlijk zullen we met Evy bespreken dat er andere kindjes zijn die er wel in geloven en dit is ons geheimpje. Verspreekt ze zich? Dat is niet erg. Er zijn altijd mensen die zich verspreken, het komt ter sprake op tv (de pietendiscussie) of oudere kinderen roepen over het schoolplein dat Sinterklaas niet bestaat. Als klein meisje zat er in de auto voor ons een Sint en in de auto achter ons een Sint. Hier hebben mijn ouders zich goed uitgepraat en ik vond het allemaal wel best haha. Heeft dit effect op jonge kinderen? Nee, meestal niet. Als kinderen geloven in hun eigen fantasie, dan is dit geloof zo sterk dat andere kinderen hier niet zo snel iets aan kunnen veranderen. Meestal kunnen alleen ouders dat, en soms is het laatste niet eens het geval. Iemand gaf in een reactie aan dat haar kindje haar ouders ervan aan het overtuigen was dat de Sint zeker wel bestaat, want hij loopt daar toch?!

De reden dat ik dit bespreekbaar maak, is niet dat ik iedereen ervan wil overtuigen dat dit de goede manier is (integendeel, laat iedereen lekker z’n ding doen), maar dat ik belangrijk vind dat er meer bewustwording komt in alles wat we doen in de opvoeding. Ondanks de meningen van de mensen om ons heen, want wat we ook doen, meningen zijn er toch 😉 Als heel Nederland iets doet, hoeven we dat niet automatisch te volgen… of wel als je erachter staat. Maar alleen als je erachter staat en bewust bent wat je daadwerkelijk doet. Kortom, iedere ouder maakt zijn eigen keuzes met de beste bedoelingen voor zijn of haar kind 🙂

Liefs, Jacky

Nemen jullie ook een kijkje op mijn website voor meer blogs en gezonde recepten voor mama en kind?