Later zullen we ons afvragen hoe we het allemaal hebben gedaan....

Pff....het is zwaar om moeder te zijn. Oh no kidding? Komt spuit 11 ook nog even hoor. 

Ja het is al 1000000 keer gezegd, maar het is ook écht zo. Het is zwaar. En ik ben moe. En verdomd trots op mezelf. Ik doe van alles waarvan ik nooit had gedacht dat ik dat zou kunnen. En dan heb ik het niet eens over de grote zaken, zoals 9 maanden lang geen wijntjes drinken om er daarna een watermeloen uit te persen. Nee, de kleine dingen zoals 2 kinderen 's ochtends op tijd krijgen waar ze moeten zijn en zelf zonder ondefinieerbare vlekken op mijn werk verschijnen. 

Ik heb het over een peuter die ziek is, 10 x achter elkaar overgeeft en ik die haar schoon krijgt, rustig houdt en ondertussen ook nog even een baby verzorgt. Hell yesss i did that.

Ik heb het over die keer dat we in een taxi zaten van het hotel naar het vliegveld, ik en mijn kind kotsmisselijk waren, zij de taxi, zichzelf en mij onderspuugde en we toch zonder kleerscheuren thuis zijn gekomen (zonder kleerscheuren, maar met kleervlekken).

Ik heb het over de eerste kennismaking op het kinderdagverblijf, toen mijn baby mij, middenin de groep, volledig onder kotste.

Ik heb het over alle nachten met kostende kinderen, zo erg tot we geen schone lakens meer over hadden en onder handdoeken moesten slapen (valt het al op hoeveel kotssituaties wij meemaken?).

Ik heb het over een krijsend en schoppend kind middenin een drukke supermarkt en ik die haar toch haar zin niet geeft, ook al staat het schaamrood mij op de kaken. 

Ik heb het over die keer dat mijn man 6 dagen op vakantie was met zijn vader en ik het in mijn eentje met 2 kinderen moest redden (inclusief schoolrun). 

Later zal ik me afvragen hoe ik dat in hemelsnaam heb gedaan. Maar ik doe het, i'm doingit right now! En man, wat ben ik trots op mezelf.