Snap

Laatste week paaz #1

Mijn laatste week op de paaz. "Hoe maak ik de stap zo klein mogelijk?" Vraag ik aan de psycholoog

vrijdag 21 april is DE dag. DE dag dat ik de paaz verlaat voor mijn paleisje en mooie mensen thuis. "Fijn dat je naar huis mag" hoor ik mensen vanaf buiten de paaz tegen me zeggen. Fijn? eng, onbekend, stil, angst overheersen het woord fijn. Eng en onbekend voor hoe het staartje van de depressie er uit ziet, stil omdat ik mijn paaz maatjes moet missen en ruilen voor een stil huis, waar je veel kunt denken en angst, om weer de grote wereld in te gaan.

Maar ik blijf therapieën volgen, ik krijg hulp thuis en blijf bij dezelfde psycholoog. Maar gek genoeg ben ik in een hele kleine wereld terecht gekomen waar ik me veilig, thuis en samen met mijn probleem geaccepteerd voel en dus geen behoefte voel om mee te draaien in een wereld waar dat anders zal zijn.

"Weet je waar ik het meeste moeite mee heb?" Zeg ik tegen mijn psycholoog "Nou?" "Dat ik gewoon voor altijd achter mijn naam heb dat ik psychische problemen heb gehad"het blijft even stil "ja dat klopt, maar wat maakt het voor jou zo zwaar" antwoord de psycholoog "ja ik had nooit geen psychologische problemen, ik haat die verandering" "maar Sandra het is niks ernstigs en daarnaast zijn er zoveeeeeel mensen die dat hebben"  zegt ze. Ik kijk haar aan "maar ik was er nooit een van en nu wel" "op haar beurt kijkt ze mij aan "maar straks ook niet meer" laat ik er maar over ophouden, ik heb duidelijk mijn eigen idee hierover. "Hoe maak ik de stap zo klein mogelijk?" Vraag ik dan. "Oefenen" zegt ze beheerst. Oefenen?? Dat is het antwoord. Nou je lacht je toch dood als je bedenkt dat je moet oefenen om naar huis te gaat. Ik wel voordat ik hier kwam. De waarheid sinds ik hier ben. 

Nou dit weekend gaat het beginnen. De hel zou ik bijna zeggen morgen middag moet ik 'oefenen' zaterdag tot en met maandag ben ik thuis omdat het pasen is en door 2 nachten thuis te slapen kan ik dubbel zo goed 'oefenen'. Man man man wie had ooit gedacht dat ik op een paaz terecht zou komen. Ik wist het bestaan ervan niet eens. En nu zit ik hier al weer 9 weken, 3 schilderijen, 10 puzzels, 20 potjes ontploffende poezen, 100 potjes rummikub, 20 kleurplaten, 50 potjes skip-bo, 30 blogs en een mislukte poging haken later ga ik naar huis. Nog een klein aantal dagen paaz, ow ow ow wat ga ik het missen.

6 jaar geleden

Het zal thuis ff wennen zijn maar het zal heerlijk zijn als je weer gewend bent xxx

6 jaar geleden

Zet hem op! Je bent een topper