Snap
  • Mama
  • Nieuws
  • ouders
  • kinderen
  • vakantie

Kinderen en Alles of Niks

Wij gaan over anderhalve week op vakantie. Waar het in de koude januari het een aftellen van maanden en vanaf mei het aftellen van weken was, zijn we nu aanbeland bij de dagen. Sterker, wij bevinden ons momenteel in de Maand Waarop We Op Vakantie Gaan! Yay us! Ik heb voor onze oudste een kalender met vakjes gekocht waar ik per evenement op de datum iets toepasselijks teken en hoewel ik de Kunstacademie heb gedaan, blijft het bij pentekeningetjes van ballonnen en taart voor een verjaardag, een grove schets van de boerderij van mijn ouders als ze gaan logeren en een boot als we naar Nanny en Grandad gaan. Maar! Aan deze eentonigheid is nu een eind gekomen, want... bij het omslaan van juli naar augustus prijkt er nu een heuse camper op de 13e! En elke avond na het tandenpoetsen wordt er een kruisje door de afgelopen dag gehaald. Ziezo, die zit er op. Op naar de volgende! Weer een dag dichterbij Het Moment.

Wij zijn camperaars in hart en nieren. Mijn ouders zijn sinds ik niet meer meeging op vakantie zo'n beetje elk jaar wel met een camper op stap geweest en toen ik verkering had met Echtgenoot kwamen we erachter dat schoonpapa 'afstamt' van zigeuners. Och, het verklaarde wel een aantal zaken! Echtgenoot is een verstokt zwerver. En hij heeft mij hiermee aangestoken. De camper is mijn idee. Lekker je eigen boeltje, eten wat je wilt/ kunt en als het gezicht van je buren op de camping je niet aanstaat, nou dan pak je in en... trek je er lekker tussenuit! Onze eerste vakantie samen was in een Volkswagen T2 busje met een klapbed. Heel romantisch langs de Moesel. Toen we kinderen kregen, hebben we hem van de hand gedaan. Teveel werk, te weinig tijd. Maar bloed kruipt waar het niet gaan kan en dit jaar hebben we besloten om met een camper op pad te gaan. Onze vouwwagen geven we een jaartje rust. ;-) En we doen het meteen goed: Naar de Alpen! We hebben geen idee waar we uit komen, maar een vriend past op het huis en de honden, de camper is geboekt, inventaris is opgemaakt, dus wie doet ons wat? Freedom!

Mijn moeder begon vrijwel meteen bezwaar te maken toen we de heug'lijke nieuws met haar deelden. Nu heeft mijn moeder van nature de neiging om overal eerst eindeloos de negatieve kant van te bespreken en ze heeft voor elk plan en idee legio redenen waarom het maar beter niet uitgevoerd kan worden. Ik houd desondanks heel veel van haar en ze is een geweldige grootmoeder, dus als het de kinderen betreft luister ik wel. Haar bezwaar was dat de kinderen zich zouden vervelen 'en route'. Ze moeten veel zitten, er is niet veel te doen en op Camper Platzen in Duitsland is over het algemeen niet veel. Hiervan waren wij op de hoogte. Zij raadde ons dan ook aan veel boeken mee te nemen, spelletjes (educatieve uiteraard) en campings op te zoeken met een zwembad en vooral niet te veel te reizen en ook niet te ver te reizen en als we wel een stuk moeten afleggen we regelmatig een pauze inlassen. (Diepe ademteug)

Maar weet je, ik maak me daar helemaal geen zorgen om, want hoewel ik eerst als getrouwe dochter dit allemaal beaamde omdat er tegenin gaan in het verleden heeft doen blijken weinig effectief te zijn, kwam ik na thuiskomst tot de conclusie dat het allemaal wel losloopt. Letterlijk. Want, onze kinderen vermaken zich met Alles. Of Niks, net hoe je het bekijkt. Alles klinkt positiever, maar het principe is het zelfde. Tijdens een lang weekend weg tijdens Pasen in Luxemburg, stonden we in onze grote tent op een hele leuke camping. Verwachtend dat het grut zich gruwelijk zou vervelen, had ik een berg aan goedkoop speelgoed ingeslagen. Het type speelgoed dat je na een vakantie weer weggooit omdat het kapot is, of dat je zonder gewetensbezwaar in de achtertuin laat slingeren omdat het best vuil mag worden. Nou, dit speelgoed werd niet eens gebruikt! Er werd gespeeld in het beekje, er werden bloemen geplukt, een oude en verfrommeld playmobil boekje is helemaal grijs gelezen en ze haalden overal vriendjes vandaan. Of ze elkaar nu verstonden of niet. En die vriendjes hadden wel een bal of een schep of een opblaasboot om in te dobberen.

Oftewel, ze vermaakten zich met Alles en met Niks. Water is en blijft grote favoriet, maar combineer water met bootjes van takjes en bladeren, of een touwtje met stok als hengel of geef ze elk een plastic beker en ze scheppen naar hartenlust water op om het ergens anders te deponeren. Kosten pa en ma: EUR 0,- Speelgoedboeken doen het ook altijd goed. Bij ons in huis moet ik ze af en toe van pure ellende wegdoen, want zelfs als er limonade overheen is gemorst, het kaft al lang verdwenen is en vele pagina's gescheurd zijn, wordt er nog gepassioneerd in gelezen en bedisseld wat ze voor Sinterklaas/ Kerst/ Verjaardag zullen krijgen. Dus ik neem de hele stapel mee en dit verzekerd ons van uren rijplezier in stilte met twee lezende kabouters op de bank (kun je het je voorstellen?). Kosten pa en ma: EUR 0,- Bijkomend voordeel is dat zulke boeken garant staan voor nieuwe vriendjes, want speelgoed is de universele taal voor kinderen tussen 2 en 7. Of ze nu Spaans, Duits of Fries zijn, Cars en barbie snappen ze allemaal.

En we nemen de fietsen mee. Zowel zoon als dochter rijden allebei goed en kunnen zich zo vermaken op een camping zonder al te veel inspanning. Mandje voorop en neem schatten mee als jullie thuiskomen. Ik bewaar glazen potjes en flesjes voor de steentjes, takjes, beestjes en andere ondefinieerbare zaken die mee terugkomen. Een display van schatten op de koffietafel ziet er altijd leuk uit! Kosten pa en ma: 0,-

Natuurlijk zorgen we zelf ook voor vermaak. Kastelen, boerderijen, leuke stadjes die niet al te druk zijn, een markt... De kinderen gaan mee en bepalen het tempo. Zij moe? Tijd voor wat drinken. Verveeld? Plan wordt aangepast. Mijn credo is altijd: Als de kinderen het naar hun zin hebben, heb je zelf ook vakantie. Zoonlief is helemaal 'into' dinos op het moment en alles wat daaraan gerelateerd is. Als hij zijn eten niet lust, tover ik er pardoes dino eten van. Doperwten zijn dinokleur, eieren zijn dino eitjes en vlees... ja een T-Rex at ook vlees! Dus voor op vakantie nemen we een lekkere stapel dino boeken mee. Mocht het weer tegenvallen, dan kunnen we ons nog altijd verwonderen over de Asciloyodogkfopopulus en de Hydrognarietenstaurus... of iets van dien aard. Vraag mijn vijfjarige maar, die heeft er verstand van. Dochterlief is nog makkelijker: alles dat roze en glinsterend is, is goed en mooi. Die vermaakt zich heerlijk met armbandjes en haarclipjes en een roze sjaal als jurk. Kosten pa en ma: Nog geen 2 euro.

Nu moet je niet denken dat wij nu van die zuinige mensen zijn die onze kinderen niks gunnen. Nee, laat ik dat anders zeggen, ik gun mijn kinderen inderdaad Alles of Niks. Fantasie is een rijk goed en heel goed voor de ontwikkeling. Fantasievriendjes zijn even welkom als schoolvriendjes, dozen worden kastelen en grotten en goedkope doeken worden een tent of verkleedkleren. Zelfs verveling is goed. Laat ze zelf maar wat bedenken! En vakantie is bij uitstek prikkelend en uitdagend. Daar kan geen speelgoed tegenop!

Dus wat wordt het? Alles of Niks?

Bezoek ook mijn website http://www.eetgoedvoeljegoed.com en laat een berichtje achter!