"Ja, het is gepland" - Mensen en hun ongevraagde meningen

Nu ik bevallen ben wil ik toch even iets van me afschrijven. Iets wat mij tijdens de zwangerschap nogal geïrriteerd heeft, namelijk; 'mensen en hun ongevraagde mening'.

Laat ik voorop stellen dat ik me enigzins kan voorstellen dat iemand best verbaasd is dat ik na de bevalling van Liz zo snel weer zwanger was. Maar ik heb tijdens de zwangerschap van Lynn zóveel reacties gehad; zowel lieve als compleet geshockeerde reacties en mensen die me sterkte wensen dat ik me echt afvraag waarom mensen denken zomaar hun ongevraagde mening voor de voeten te gooien. We praten hier over een kindje, een baby'tje uit liefde ontstaan, die zo ontzettend welkom is en ja als je niet aan de pil bent en samen graag nog een kindje wilt ondanks dat je er net 1 op de wereld hebt gezet, dan is het een bewuste keuze ja. 

Daar sta je dan, zelf dolblij het nieuws aan de zoveelste persoon te vertellen, is de 1e reactie die je krijgt: "Was het wel gepland?" met een gezichtsuitdrukking erbij alsof er zojuist een ramp had plaatsgevonden en alsof de ogen uit de oogkassen rollen. "Ja, het was gepland ja". Vraag ik jou ook of je kinderen gepland waren, feliciteer me gewoon? Ik vind dat eigenlijk best een brutale vraag, maar deze vraag is onder ons behoorlijk ingeburgerd heb ik gemerkt.  Ook de daarbij behorende opmerkingen : "Wat snel of niet", of mensen die aan familie en vrienden van ons vragen of het wel gepland is of even moeten meedelen hoe snel zij het na Liz vinden. 

Gelukkig hebben wij hiervoor gekozen en niet jullie ;-) 

Ik kan me nog goed herinneren dat er een moeder van school mij zag lopen in de supermarkt. Ze zag mijn buik en pakte me bij de arm en keek me aan; "Ben je wéér zwanger?" 

"Ja klopt, nog 2 maandjes te gaan". 

"Ooohhh echt? *slaat hand voor de mond* ,sterkte hoor". 

Sterkte? Waarom sterkte? Wens ik anderen ook sterkte als iemand me verteld dat ze zwanger is? Waarom? Deze reactie heb ik overigens ook een paar keer van anderen gehad. Niet het "sterkte" - gedeelte, maar wel het vol ongeloof en "hand voor de mond" - gedeelte en de vraag of Lynn wel gepland was.  Schijnbaar is die vraag belangrijker dan felicitaties. 

Gepland is overigens ook een raar woord. Plannen kun je niet, het is maar de vraag of het lukt en hoe snel het lukt. In ons geval is het sneller gelukt dan we verwacht hadden en was ik binnen 4 a 5 maanden weer zwanger. 

Mensen, ze blijven bijzonder. 

Inmiddels is onze jongste trots al 3 weken bij ons en ben ik heel blij dat ik deze gesprekken niet meer hoef te voeren. Ik kreeg steeds meer moeite om ze normaal en vriendelijk te beantwoorden. 

Ons team, ik ben er zó trots op, ik wilde altijd graag 3 of 4 kindjes. We zijn nu compleet en zo voelt het ook. Ik heb nu 3 kindjes die ik zelf heb mogen baren en de 4e heb ik erbij cadeau gekregen. Als ik zie hoeveel liefde er binnen ons gezin is, hoe gek iedereen op elkaar is, hoeveel kusjes en knuffels er dagelijks in ons huis gegeven worden ook tussen de kinderen onderling, dan voel ik mij oprecht rijk. Zoals Jurendy van de week zo mooi tegen mij zei; een liefdesprobleem hebben we hier niet in huis. Nee, dat hebben we zeker niet ❤️

📸 @robinmargrietfotografie