I'm a mess...

In mijn hoofd staan duizenden tabbladen open, die ongecontroleerd verspringen en waar ik geen vat op heb.Wat maakt dat ik dingen vergeet of waardoor mijn werk maar half gedaan is zoals ik het zou willen.Ik stel me vaak de vraag hoe andere mensen het doen, werken én een gezin draaiende houden.Bij mij lijkt het altijd op dezelfde punten mis te lopen.Het en-en-verhaal wordt steeds vaker een of-of-verhaal, waardoor ik me schuldig voel omdat ik niet iedereen kan geven wat die nodig heeft.

Afgelopen maandag was het oudercontact van de kinderen. En ik durf het eigenlijk niet zeggen, maar ik ben dat vergeten 🫣🥺.Toen ik tot het besef kwam heb ik mij zó schuldig gevoeld, ik ben beginnen huilen en heb al 2 nachten amper geslapen. Ik snap het echt niet, ik heb me zo hard afgevraagd hoe dat is kunnen gebeuren.Dat zijn de dingen die ik echt belangrijk vind, waarom vergeet ik zoiets dan?

Door dat soort dingen kan ik mij echt waardeloos voelen.Ik schaam me er voor en daarom vind ik het ook moeilijk om het te bespreken.En als ik het dan wel deel, krijg ik heel uiteenlopende reacties. Waardoor ik me ook weer #Onzeker ga voelen en het dan ga overdenken 🤦🏽‍♀️.Als mensen reageren door dingen te zeggen als, "maar zo erg is dat toch niet! Het is de eerste keer, je hebt dat toch niet opzettelijk gedaan. Daar moet je je toch niet slecht voor voelen"...Dan voel ik me daar ook weer heel ongemakkelijk bij, omdat ik niet zomaar een knopje heb om die gevoelens uit te schakelen en ik voel me er echt niet beter door.Dan voel ik me weer het meisje van 8 jaar dat gevallen is, pijnlijke knieën heeft en huilt.Dat meisje dat eigenlijk niet mag huilen, "want zo erg is het niet en zoveel pijn doet het niet".Ik ben dan dat meisje dat maar snel stopt met huilen en zeuren, omdat het niet mag.

In mijn hoofd kijkt iedereen me aan omdat ik het oudercontact vergat.Terwijl ik ondertussen ook wel besef dat dat niet zo is, maar het voelt wel zo aan.Daarom deed het me stiekem toch deugd om te horen van een andere mama aan de schoolpoort dat ze het ook al eens is vergeten.Ik ben dus niet alleen, en voel me net iets minder een alien 🫣🤷🏽‍♀️.Al 2 dagen spookt dat door m'n hoofd.De leerkrachten die ik "heb laten zitten" een bericht sturen met excuses voelde dan ook aan als #TheWalkOfShame.

Dus bij deze, misschien moet ik toch echt wel gewoon mijn job opgeven om te zorgen dat de was en de strijk mij niet mateloos blijft storen.Zodat ik me weer kan focussen op de dingen die ik niet mag vergeten, de dingen die ik echt belangrijk vind...😉

#MaFiaEnDeBende #ChaosCoordinator #Struggles #ICanT #Mislukking #Schaamte