Die vrijdagochtend daad bij het woord gevoegd en gezorgd dat ik naar huis kon. Thuiszorg was geregeld en zou komen wanneer ik thuis was. En verder had ik natuurlijk de beste dokter thuis. Dokter T van 3 jaar oud.

Onderweg naar huis werd ik nog gebeld door de klachtencommissie. Over dat ze blij waren dat ik het had laten weten. En of ik deze klacht verder door wilde zetten enz. Heb ervoor gekozen geen energie erin te willen steken. Heb alleen gevraagd of ze wel wilden gaan kijken hoe dit heeft kunnen gebeuren en dat het hopelijk voor de volgende niet zo gaat.

Toen ik thuis kwam wist ik dat Thuiszorg niet meteen zou komen want ik was die ochtend nog opnieuw verbonden in het ziekenhuis. En dit hoefde maar 1x per dag. 

Nu hadden we een ziekenhuisbed geregeld voor in de woonkamer, en ik trek aan de papegaai en sla vol op mijn stomp. Dit deed vreselijke pijn, en hebben toen voor de zekerheid toch gevraagd of Thuiszorg langs wilde komen. 

Die zijn geweest en de eerste dagen kon het allemaal nog met hand geven en zonder bescherming. 

Dit werd binnen een week anders. Nu moet ik zeggen dat ik de eerste periode van corona niet zoveel heb meegekregen. Ik lag toch op bed en ging niet mee naar de winkel dus het enige mondkapje dat ik zag was van de zorg die ik kreeg, maar vond dit ook niet heel raar.

Mijn zoon mocht al vrij snel naar de noodopvang dus dat veranderde ook niet. Mijn man was de eerste 6 weken vrij vanwege mijn operatie maar zijn werk is ook nooit gestopt