2 jaar geleden
Ik dacht dat ik emotioneel stabiel was, maar toen werd ik moeder
Hoe het moederschap me veranderde van nuchter persoon naar suikerspin zonder stokje.
Twee voeten op de aarde, nuchter, no nonsense en rechtdoorzee. Zo zouden mijn vrienden mij omschrijven. Okay vooruit en af en toe iets te direct, wellicht bot en erg ‘ op mezelf’. Want hoewel ik heus een heleboel positieve eigenschappen heb was medeleven er niet echt één van. Heus heb ik empathie en voel ik mee met vrienden en familie bijvoorbeeld. Maar ik bleef altijd hetzelfde bij mijn eigen gevoel.
Maar toen werd ik moeder en veranderde ik in een soort zoetsappig, meelevend, overal voor zwichtende suikerspin zonder ruggengraat. Er hoeft er maar één haar hoofd te stoten en ik kan wel meehuilen. Laatst had de middelste zo’n grote diepe snee in haar teen dat er een hechting in moest. Van buiten was ik heel rustig, voor haar vooral. Maar van binnen schreeuwde ik het uit van medelijden, pijn en paniek toen ik een naald door haar teen zag gaan omdat het gehecht moest worden.
En dat is voor het verdriet, want er is nog veel meer..
Ik kan net zo boos worden als verdrietig, vanwege, onrecht, humeurtjes, oren die blijkbaar niet heelmaal ontwikkeld zijn in het maak proces (zucht) want nadat ik een naam 20 keer heb genoemd horen ze me nog steeds niet. Maar dan wordt ik boos en zij verdrietig en je raad het al.. dan wordt ik ook weer verdrietig. out goes the anger, in comes the guilt.
Maar uiteraard zitten hier ook weer positieve kant aan. Als mijn kind leert fietsen op haar fietsje die ze kreeg toen ze drie jaar werd en me met een mega grote grijns voorbij fietst omdat ze het zo goed kan, dan smelt mijn hart een beetje. Wordt ik helemaal warm van binnen en kan ik wel huilen van geluk. Want hun geluk, is mijn geluk. En ineens is dat precies waar je voor leeft. Dus die directe, soms botte super nuchtere ik van vroeger. Die erg op zichzelf was en niet perse meelevend. Is ineens een sentimentele suikerspin geworden die de hele dag haar kinderen wil knuffelen en zeker weten dat het goed met ze gaat. En die suikerspin is dan zelfs de suikerspin in een emmertje.. De ruggengraat ontbreekt volledig, nog geen stokje..
