How I met your father #2

Ik pak mijn telefoon en kijk. Ja hoor het is J. Ik kijk en zie "heey". Ik merk dat er een lach geluid uit mijn mond komt. Wat een droge. Ik geef gelijk antwoord terug. En binnen seconden krijg ik weer een bericht. Dat is snel. Zo gaat het nog een kwartiertje door tot ik een smoes verzin om aan zijn nummer te komen. "Zou ik misschien je nummer mogen dan kunnen we appen,  hier gaat mijn telefoon namelijk zo snel van leeg"  typ ik naar J.  Ik leg mijn telefoon met trillende handen weg,  wat is er toch met mij denk ik de hele tijd.  Zulke kriebels en spanning heb ik nog nooit gehad. Het duurt nu langer dan het afgelopen kwartier voor ik antwoord terug krijg.  Ik zal hem toch niet hebben afgeschrikt.  Oh Amber wat ben je stom geweest, je had nooit zijn nummer moeten vragen. Op het moment dat ik dit denk gaat mijn telefoon weer. YES! Ik heb zijn nummer.  Gelijk sla ik het nummer op in mijn telefoon en stuur een WhatsApp bericht.  We raken verder aan de praat,  zo begint hij over het meisje waar hij mee is. Hij voelt zich niet prettig hij haar.  Hoe ga ik hierop reageren.  Ik probeer hem advies te geven en zeg dat hij moet doen waar hij zich goed bij voelt. Na een uur lang via WhatsApp te hebben gepraat val ik in slaap. 

De volgende dag op het werk krijg ik aan het einde van de dag een berichtje. Eigenlijk mag je helemaal niet op je telefoon kijken maar iets zei me dat ik even moest kijken.  Huh,  een berichtje van J. "Hey, ben je klaar en kom je nog even naar mijn attractie ik verveel me en wil je graag zien".  Ik voel de vlinders als een gek rondvliegen in mijn buik en app terug "Ik ben bijna klaar,  kom zo wel even die kant op". Nadat ik de attractie afgesloten heb loop ik met knikkende knieën die kant op. Ik voel me wel een schoolmeisje van 16.  Ik zie hem en zwaai.  Weer praten we en hij begint wederom over zijn vriendin. Hij weet niet wat hij moet.  Ik vind het erg lastig advies geven terwijl ik zo'n gevoel voor iemand heb en zeg tegen hem dat hij zijn gevoel moet volgen en moet doen wat goed voelt. 

Weer thuis aangekomen krijg ik J.  maar niet uit mijn hoofd. Ik heb weer een berichtje binnen van J. Ik open het gesprek,  "Heb net mijn moeder erover gesproken en zij zegt dat ik mijn gevoel moet volgen".  Zo nieuwsgierig als ik ben stuur ik plagerig terug,  "En wat zegt je gevoel?".  Ik leg mijn telefoon weg en loop naar buiten om een peuk te roken. Bij binnenkomst kijk ik weer gelijk of ik een berichtje heb.  En wat ik dan zie staan maakt me nog nerveuzer dan ik al was "Mijn gevoel zegt dat ik iemand anders heel erg leuk vind"......