Hoeveel Meesjes heeft papa?

Het gebeurt nog wel eens. Dan hebben we een gezellige avond in de planning... Zo eentje met toastjes en chips en dan fijn televisie kijken of spelletjes doen. En als je dan denkt dat je het allemaal goed geregeld hebt... Dan hoor je van boven: 'Papa, mama. Dete moe nee!' Eigenlijk weten we dan al dat ons gezellige avondje er niet gaat komen.

Zo ook deze avond. Mijn schoonouders zijn op bezoek. Ze hebben een dagje opgepast zodat ik naar de studiedag van school kon en blijven daarna gezellig het hele weekend. Ze hebben hun eigen suite (zo noemen we de zolder met hun eigen bed) waardoor logeren heel makkelijk kan.

Voor deze avond staat 'Phase 10' op het programma. Een kaartspel met 10 fasen. Inmiddels hebben we de regels helemaal verbouwd zoals wij het willen. Wij spelen de fasen in willekeurige volgorde. Met de nummers 1 tot en met 12 moet je opdrachten uitvoeren. Kaarten moeten op volgorde, op kleur of gesorteerd op getal. Er is een jokerkaart om te helpen en een wachtkaart om de volgende speler een beurt over te laten slaan.

We hebben er zin in. Alles ligt op tafel. Ook de hapjes en de drankjes. Maar dan horen wij via de babyfoon die ene zin: 'papa, mama. Dete moe nee! We weten al hoe laat het is, maar proberen haar toch nog in haar bed te houden. Dat is lastig als ze weet dat haar opa en oma gezellig beneden zijn met papa en mama. Daar wil je natuurlijk ook bij zijn.

Na een aantal pogingen zit ze dan toch heel triomfantelijk en klaarwakker bij papa op schoot. Ze kijkt om zich heen. 'Dete jamjam?' Dat had ze gedacht, we gaan het natuurlijk niet nog aantrekkelijker maken. Ze mag meekijken met het spelletje en wij zullen ons nog een beetje moeten inhouden met al die 'jamjam'.

Er is gedeeld en we kunnen beginnen. Iedereen pakt zijn of haar kaarten en bekijkt de mogelijkheden voor de verschillende fases. Onze kleine meid kijkt mee met wat papa doet. Die zit rustig zijn kaarten te sorteren. Maar dan ineens uit het niets... 'Papa daar Nees!' Ze wijst. 'Oh daar ook Nees en daar.' We kijken allemaal op en de raderen draaien... oh de jokers! Die hebben als symbool een ster. Snel vraag ik hoeveel Meesjes papa heeft. Er gaan drie vingers omhoog. Dat is handig om te weten!

Sinds een aantal weken heeft dochterlief een sterrenperiode. Ze was sinds de geboorte en het overlijden van Mees al zeer geïnteresseerd in sterren, maar nu is een ster gewoon Mees. Dus als ze aan het kleien is en ze maakt sterretjes dan maakt ze Mees en dat zegt ze dan ook. Regelmatig vind ik, als een soort Hans en Grietje, overal sterretjes van klei. Op de tafel, in haar tent, in het bed van de pop en natuurlijk bij Mees. Ook als ze aan het tekenen is wil ze Mees tekenen en dan bedoelt ze dat ze een sterretje wil tekenen. Het liefst een hele 'hoge', grote. Ik help haar dan ook graag. Het is toch ook wel fijn dat ze er zo mee bezig is.

Is ze er dan misschien te veel of te obsessief mee bezig? Misschien voor de buitenwereld wel, maar ik zie dat niet zo. Het is fijn en gezellig om zo samen bezig te zijn. We leggen haar niets op. Ze komt hier helemaal zelf mee. Dan vind ik het goed!

Het is fijn dat we Mees op deze manier, als ster, een plekje kunnen geven in ons gezin. Hij is ver weg, maar hij is bijna tastbaar dicht bij ons te halen. Precies zoals ik het vanaf het begin tot doel heb gehad.

En ook nu heeft onze kleine meid Mees weer even heel dicht bij ons gehaald. Ik kan het dan ook niet laten om even te vragen hoeveel Meesjes oma heeft. Die zit naast papa en dat kan ze vast ook zien. Er gaan twee vingers omhoog.

Het volgende potje weten we natuurlijk waar de focus op ligt. Er gaan gewoon weer drie vingers omhoog. Die papa heeft wel heel veel geluk dat hij steeds zoveel Meesjes krijgt. Oma is deze ronde minder goed bedeeld. 'Oma Nees nee!' En ze haalt er haar schouders bij op. Wat heerlijk toch om onze kleine meid er op deze manier gezellig bij te hebben.

Na een paar potjes gaat ze alsnog lekker naar bed en valt ze heerlijk in slaap. We kunnen ons spelletje rustig vervolgen met de hapjes en drankjes. Natuurlijk genieten we ook nog na. Het is soms zo fijn als Mees op deze luchtige manier gewoon weer even genoemd wordt. Het zal vanaf nu een begrip worden bij 'Phase 10'. Jokers zijn vanaf nu Meesjes.