1 jaar geleden
Hoe herstel na perinatale- en postpartumdepressie?
Nodig: een gezonde dosis egoïsme.
Goed voor jezelf zorgen is lastig. Lastiger dan dat het lijkt. Heb jij niet dat je vaak, te vaak, iets doet om een ander een fijn gevoel te geven? Of dat er vreselijke schuldgevoelens om de hoek komen kijken zodra je voor jezelf kiest? Als je sociaal leven bewust op een laag pitje staat, je afspraken verzet of afzegt, je even afstand doet van thuis door de frisse wind en beginnende kou over je gezicht te laten vloeien? nou, ik wel.
Wat mij deze reis tot nu toe geleerd heeft is om wat meer (gezond) egoïstisch te zijn. Vreselijk, egoïsme. Vind ik. Maar zonder een gezonde dosis egoïsme redden we het niet of moeizaam in het leven. Althans, het heeft mij en mijn bootje mede doen zinken. Verdrinken.
Het is lastig om meer egoïstisch te zijn, vooral als dat niet in je zit. Egoïsme zonder (ongezonde) schuldgevoel.
Toevallig vorige week met 2 prachtige mensen, los van elkaar, over gesproken. Het kiezen voor jezelf is lastig, al helemaal als je jezelf vervolgens schuldig voelt.
Ik heb ervaren dat ik pas een betere versie van mezelf ben zodra ik meer voor mezelf kies. Mijn egoïsme wat meer ontwikkel. Daardoor ben ik ook een betere moeder, vrouw, zus en vriendin voor de mensen om mij heen.
Lukt het altijd? Nee! Ik heb zovaak nog schuldgevoel (zitten mijn kids nu niet te vaak of te lang voor de tv nu ik even me-time nodig heb?/ kan ik mijn man na een lange werkdag in de spits rond etenstijd even 10 min alleen laten om boven te mediteren? Kan ik die afspraak wel afzeggen terwijl ik diegene al zo weinig zie?)…Mezelf bevragen helpt. Waar word ik nu gelukkig van? Wat is het ergste dat kan gebeuren? En vooral: wat voelt voor mij het beste? Je zult zien dat de mensen om je heen die je dierbaar zijn je altijd omarmen, altijd achter je keus staan. Zo niet? Dan goed om bij jezelf te voelen wat je daarmee wilt..
Dit alles betekent niet dat je niets meer hoeft te doen voor een ander. Dat het doorslaat naar ongezonde egoïsme. Je kunt altijd iemand tegemoet komen, zolang je maar blijft voelen wat voor jou daarin het beste voelt. Geven en nemen maar wel in balans. Wellicht kun je bv wel even naar een feestje maar beperk je het tot een uurtje.
Beschik jij over ‘n gezonde dosis egoïsme?
