Het perfecte plaatje op Instagram

Voordat ik serieus begon met mijn Instagram en blog was ik nog niet helemaal op de hoogte van de harde wereld die er soms achter zit. Toen ik op het einde van mijn zwangerschap zat, ben ik meer begonnen met het delen van mijn ervaringen en gevoel. Vanaf dag 1 was het wel mijn doel om open en eerlijk te blijven, mijn vriend was hierin echter wat meer terughoudend en wist nog niet zo goed wat hij ervan moest denken.

Toen Senn geboren was, kwamen wij in een loeizware periode. Hij was een huilbaby, had last van reflux en een koemelkallergie. Hij huilde 20 uur per dag, wat was dat een verdrietige tijd. In deze tijd waren wij opzoek naar erkenning, maar wat we vooral vonden was het perfecte plaatje. Vooral op Instagram. Allemaal vrolijke gezichtjes, blije kindjes en vaders en moeders die gewoon met hun net uitgepoepte baby in een restaurant zaten. En wij? Wij konden 6 lange maanden niet eens het huis uit, brachten 7 weken door in het ziekenhuis en liepen met een kindje dat continu huilde.

In die tijd ben ik nog opener gaan worden, het perfecte plaatje was er niet, dus die deelde ik ook niet. Het was zoals het was en ik merkte dat dit een verademing was voor mensen. Erkenning voor hun gevoel, iemand die het vertelde zoals het was. Je hoeft niet te voldoen aan de roze wolk als dat niet zo voelt. En nog, we hebben veel meegemaakt, maar ik kan nog altijd eerlijk en open zijn. Ik kan mensen, newborn ouders, helpen: dat wil ik! Zo mooi, die kracht van sociale media.

Maar helaas zit er ook een keerzijde aan sociale media, de moedermaffia is erg sterk en ook lijkt de anonimiteit ervoor te zorgen dat mensen er dingen uitflappen zonder na te denken. Harde woorden, kwetsende woorden en ongevraagde adviezen. Jup, het hoort er allemaal bij. Terecht word je er dan op gewezen dat je dit allemaal kan verwachten als je je verhaal online deelt. Kern van waarheid, dat zeker. Maar als de rollen omgekeerd worden, dan zou je misschien een tikkeltje harder nadenken over wat je zegt over iemand anders. Deze dingen maken je soms erg onzeker en aan het twijfelen of je nog wel alles moet delen, tegenwoordig moet je altijd maar klaarstaan voor commentaar.

Ik deal ermee, de leuke reacties wegen zwaarder dan de minder leuke reacties en als het mij dwars zit, ga ik op een vriendelijke en positieve manier de discussie aan. Wellicht dat ik het standpunt kan gaan begrijpen, of vice versa. En zo niet? Helaas, ik hoop dan vooral dat we in het vervolg wel lief kunnen blijven. En als je niets nuttigs toe te voegen hebt: scroll dan door. Maakt het online wereldje voor iedereen een stukje leuker!

Dit gezegd te hebben vis ik mijn peuter weer achter de televisie vandaan, haal ik drie kilo snoep tevoorschijn en mag hij nog even opblijven tot 12u. Nee grapje. Maar geloof me, ik ben allesbehalve perfect en mijn peuter likt dan nog steeds wel eens in een onbewaakt moment aan de kachel. Het zij zo. #snoeplustienietijzerwel

Liefs, 

Erin

Ps. Kom je mij volgen op Instagram?