
Het jonge moederschap
22 jaar en mama van een baby en peuter. Hoe ervaar ik dit en welke vooroordelen komen langs?
20 jaar was ik toen mijn eerste dochter geboren werd. Een relatie met haar vader had ik niet en dus stond ik er, zo goed als, alleen voor. Gelukkig kreeg ik veel steun van familie en vrienden en was haar vader ook in beeld, maar het grootste gedeelte doe je het toch alleen. Vooral de nachten waren heel zwaar. Mijn dochter, Edinn, sliep in het begin eigenlijk alleen bij of op mij waardoor ik achteraf gezien zo enorm moe was dat ik me nauwelijks kan herinneren hoe ze nou echt als baby was.
Gelukkig kreeg ik na 3 maanden versterking; ik ontmoette mijn huidige vriend. Al vrij snel wisten we dat het goed zat tussen ons en dus besloten we samen te gaan wonen en voor nog een kindje te gaan. Dat resulteerde in een 21-jarige zwangere Esther, met een kindje van 1 rond huppelend. Ik was (en ben) in de wolken en wist dat het moederschap voor mij weggelegd was.
Sinds 4 maanden ben ik een moeder van 2; een inmiddels peuter en een baby. Soms enorm zwaar, maar soms ook zo bijzonder. Maar ondanks dat ik jong ben, denk ik niet dat het moederschap veel anders is dan als ik 30 was geweest. We hebben allemaal slapeloze nachten, allemaal kinderen met huilbuien en we hebben allemaal ideeën over opvoeden die we willen toepassen. Vaak denken mensen; ‘Joh, die jonge moeder daar heeft nog niks meegemaakt. Hoe wil zij dan een kind opvoeden?!’ Maar oordeel niet te snel. Óók ik heb veel meegemaakt. Ik ben heel vroeg volwassen geworden en was dus, toen ik zwanger bleek, klaar om mijn kind de wereld te laten zien.
Maar helaas krijg je als jonge moeder zijnde veel vooroordelen op je bordje. Je zou niet goed genoeg zijn, je zou je leven vergooien en je zou je kindje minder kunnen geven. Ook word je vaak nagekeken en wordt er naar je gewezen of zelfs hardop belachelijk gemaakt. Maar tegen al die mensen kan ik zeggen; kijk naar mij. Ik ben de beste moeder die ik zijn kan voor mijn kindjes. Ik geef ze alle liefde die in mij zit en ik maak me net zoveel zorgen als ze ziek zijn als iedere andere mama. Moederschap is niet leeftijdsgebonden. Moederschap is liefde, liefde die je kan geven als je 18, 22, 35 en alles daartussen en daarbuiten bent.
Doordat ik zwanger was geraakt hield het wel in dat ik stopte met mijn studie. Ik kwam daar veel in aanraking kwam met chemische stoffen en daarom moest ik deze vroegtijdig stoppen. Ook het uitgaansleven is (zo goed als) gestopt. Maar daar had en heb ik nooit problemen mee gehad. Vaak hoor je dat je er achter komt wie je echte vrienden zijn zodra je moeder wordt. Gelukkig weet ik dat al mijn vriendinnen van toen, echte vriendinnen zijn. Ik heb nog contact met iedereen en ze zijn allemaal trotse tantes
Ik kan met trots zeggen dat ik een jonge moeder ben. Ik had het absoluut niet anders gewild en ik weet zeker dat ik de leukste moeder ben die mijn kindjes zich kunnen voorstellen (oké, op sommige momenten na uiteraard). Jong moeder zijn houdt in dat je veel moet opgeven, maar ook dat je heel veel terug krijgt. Ondanks de vele negatieve reacties, krijg je ook veel positieve reacties. Mensen vinden het knap van je, hebben respect voor je en zien je daardoor als een sterke moeder. Ik ben trots op alle moeders, jong en oud. Elke moeder doet haar best en geen één kind ziet de leeftijd van de moeder. Die zien alleen een moeder, die keihard haar best doet. Elke dag weer.
X Esther
Youngboymom
Wauw wat een mooi verhaal! Ik ben zelf ook jong mama geworden op mijn 17e. Ondertussen 22 met een heerlijk jongetje van 5 rond lopen. Ik heb ook flink te maken gehad met al die vooroordelen maar zo laten we maar weer eens zien dat die vooroordelen echt niet altijd waar zijn! You go mama!
Huisjehondjemini
Wat heb je dit mooi geschreven. Ik denk dat jong moeder zijn (Vooral) alleen maar voordelen heeft.