Het Grote Poep Verhaal

De eerste volle luier van babylief. Tijd om te verschonen! In mijn zwangerschap heb ik gehoord dat de benaming van deze ontlasting "Meconium" is. (Meconium- de eerste ontlasting van uw pasgeboren baby. Ook wel babypek genoemd). Babypek. Ik hoor mijzelf nog lachen.

"Lisa, tijd om de eerste luier te verschonen! Ben je er klaar voor?" De kraamhulp staat blij te kijken bij het verschoningskussen. "Uh, jawel! Wacht ik roep Kevin even." Alle eerste keren maken we samen mee dus ook de eerste poepluier! Met z'n 3en staan we om Charlie heen te dartelen. Zodra ik haar romper openmaak en omhoog schuif zie ik de bruin-zwarte hel al. Tot in haar nek zit Charlie onder de zogehete meconium. Ach, dat veeg ik wel even weg. Niet dus. Het plakkende goedje laat zich niet zomaar wegvegen. Terwijl ik haar uitkleed maakt Kevin samen met de kraamhulp het badje gereed. "Zal ik haar maar even in badje tillen, dan doe ik het een keer voor" zegt de kraamhulp. Ze pakt "Meconium-Charlie" op. Hier werden mijn reflexen als New Mommy getest. De meconium blobte eruit. Snel vloog ik met mijn handen onder Charlie om de zwarte pek op te vangen in mijn handen. Met tranen in onze ogen van het lachen stonden we daar. Meconium overal.

Gele Mosterd. You're next!

Eind van de kraamweek waarschuwt onze hulp voor zogeheten "Spuitluiers". "Pas op met verschonen, soms spuit het tot aan de muur." Kevin en ik staan schaapachtig te lachen. Juist, tot aan de muur...geloof je het zelf? Geloof het maar gerust lieve mama's.....geloof het.

Midden in de nacht wordt Charlie wakker. Het ritueeltje van -verschonen, voeden, slapen- begint. Terwijl ik haar luier open zie ik haar gezichtje vertrekken. Rood hoofd, persgeluidjes, nog geen schone luier bij de hand. ALARM! Het is al te laat. Ze poept alles onder... Alles! De grond, het kussen, mijn hand en ja, zelfs de muur. Ik roep Kevin om even een handje te helpen. "Holy"...."Shit" maak ik hem af. Samen staan we keihard te lachen bij het aanschouwen van de gele tekening op de muur en de grond. "Als jij haar even optilt dan haal ik dat smerige aankleedkussen hoes er af". Zonder erbij na te denken pak ik blote babylief vast. Billen naar mij gericht. Je raad het al. De straal des onheils liet zich weer zien. Deze keer was ik het doelwit. Compleet onder de "Mosterd" stond ik met Charlie in mijn armen. Deze keer maakt het lachen bij Kevin plaats voor kokhalzen waardoor ik nog veel harder moet lachen. Zie ons eens staan om 03:30. Het hele gezin onder de "Mosterd". Zodra we onder de douche staan met Charlie verschijnt haar eerste lachje. Klein monstertje!

Huub, Huub, de Thermometer Truc.

Je moet Charlie met regelmaat even 'tempen' werd ons gezegt. Prima, doen we. Niks aan, thermometer erin, net iets verder dan het zilveren puntje, wachten op het piepje en klaar is Kees. Haha. Ja. Leuk.

Zodra je die Thermometer eruit haalt spuit de Gele Mosterd je om de oren. Wees gewaarschuwd. Het is helaas geen gein. Nu we dit weten zijn we voorbereid. Maar de Gele Mosterd is sluw. Laat ik ze overvallen moet het gedacht hebben. Zodra ik de Thermometer er in stop spoelt de Gele Draak over de thermometer, mijn hand en de commode heen. Zucht. En door!

De Valse Scheet

Soms, of eigenlijk met regelmaat ontsnapt er bij Charlie een scheet waar een volwassen kerel U tegen zegt. Huh, was zij dat? Ja, dat was je lieve schattige ini-mini baby. On-voor-stel-baar. En dat geluid.... Alsof er 1 liter poep uit spoelt. De geur die voorbij komt is niet te harden en je haast je met Stinkie naar het aankleedkussen. Heel voorzichtig open je de luier.... En dan tref je... Niks. Helemaal niks. Hoe dan? Verbaast sta je te kijken, met de lege luier nog open.

En je raad het al. Daar op dat moment van verbazing, overvalt Gele Mosterd je.