Floor schrijft Fictie #15

Ik kijk naar Berend terwijl hij naar de archiefkast loopt en er een dossier uit pakt. Berend is zo'n typische man die “way out of reach” is voor mij, ik ben beneden zijn stand. Althans, dat hou ik mij voor. Berend houdt van luxe en dure dingen en ik vermoed dat als hij getrouwd zou zijn hij een vrouw-vrouw wil, geen derderangs voetballer die nauwelijks jurkjes draagt. Al doet mijn kledingkast inmiddels anders vermoeden. Ik kijk even naar de designer spijkerbroek die de echte Floor nooit zou kopen. Eerder een verwassen G-Star waar de gaten al in zitten bij aankoop. Ik ben er niet bij met mijn hoofd, ik ben veel te veel bezig met mijn “stalker” en ik bekijk Berend nog eens aandachtig. Hij betaalde zonder morren de rekening voor de kleren en is wel heel erg behulpzaam. Voordat het allemaal begon kende ik alleen zijn naam en zag ik hem nauwelijks. Krap aan een week later deelt hij zijn kantoor met mij en haalt zijn secretaresse koffie voor mij. Ik word uit mijn overpeinzingen gehaald als Karin binnenkomt. 'Ik ga, mijn man heeft een verrassingsdiner gepland, we zijn vandaag 12 jaar getrouwd,' lacht ze.
'Gefeliciteerd, Karin,' zeg ik en zoen haar uitbundig. Berend staat ook op en pakt een envelop uit zijn la. 'Ik had je dit vandaag al eerder willen geven en de bloemen moet je er maar even bij denken,' zegt hij enigszins beschaamd. 'Van harte gefeliciteerd en ik wil je morgen voor 12 uur niet zien. Ik vraag een van de andere secretaresses wel om de post uit te pakken en te verdelen. Geniet van je avond.' Karin verdwijnt met een armzwaai en zucht even. 'Wauw... 12 jaar getrouwd. Ik vind het al een hele prestatie dat ik al bijna 7 jaar samen ben met Coen,' zeg ik dromerig.
'Mijn langste relatie duurde ongeveer 14 dagen, ik ben nogal kieskeurig,' grijnst Berend jongensachtig. Ineens heb ik een opening en ga in de aanval.

'En hoe ziet jouw ideale vrouw er dan uit?' vraag ik en aan de blik op zijn gezicht bedenk ik mij dat mijn vraag misschien iets te vrijpostig is. 'Sorry, als ik te vrijblijvend ben...'
'Haha, geen zorgen. Ik zal je precies vertellen hoe mijn ideale vrouw eruit ziet. Ik heb een zwak voor blondines, liefst niet al te vrouwelijk, als je begrijpt wat ik bedoel, en niet te timide.'
Ik scoor 3 van de 3, dit klinkt wel heel toevallig...
'Verder wil ik een slimme dame, handig met computers is een pre en drinkt ze zowel wijn als bier. Als laatste moet een vrouw net iets meer vrouwelijke dan mannelijke trekjes hebben. Het is handig als ze “one of the guys” is, maar ze moet vrouwelijk zijn op het moment dat het gewenst of handig is. Bij zakelijke diners en dergelijke, snap je? Ik ben dus nogal veeleisend,' besluit Berend.
'Er zijn inderdaad niet veel vrouwen die daaraan voldoen, maar het lijkt erop dat ik aardig aan je beschrijving voldoe,' glimlach ik verlegen. Berend kantelt zijn hoofd een beetje en kijkt mij onderzoekend aan. 'Je hebt toch geen oogje op mij, Floor?' lacht hij en schudt zijn hoofd. Hij pakt een dossier en gaat weer aan het werk. Blijkbaar verwacht hij geen antwoord.
'Nee, maar je bent wel goddelijk om te zien,' flap ik eruit en ik voel dat ik rood word tot aan de haarwortels. Berend kijkt op van het dossier en zegt: 'Sorry, wat zei je? Ik heb je niet goed verstaan denk ik.'
'Laat maar,' mompel ik en buig mij over de ingewikkelde software. Na bijna 2 uur stilzwijgend gewerkt te hebben sluit ik de computer af en trek mijn jas aan. Ik bedenk me dat ik niet echt met Berend heb geflirt en ben benieuwd naar de sanctie die erop staat. Mijn telefoon is de hele avond stil gebleven en met lichte hartkloppingen wacht ik op het berichtje. Ineens merk ik dat Berend vlak achter mij staat. 'Ik heb je heus wel gehoord hoor, Floor. Ik heb expres gewacht tot we klaar waren met werken.'
Ik draai mij met een ruk om en kijk hem ongelovig aan. 'Hoe bedoel je?' stamel ik.
'Ik bedoel dat jij precies de vrouw bent waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Je bent slim, geknipt voor de functie die we je hebben gegeven en met je nieuwe garderobe ben je net vrouwelijk genoeg. Daarnaast schroom je niet om af en toe te vloeken en interesseert het je niet dat er nog een klodder tonijnsalade op je nieuwe blouse zit,' zegt Berend en veegt de klodder met een tissue weg. Ik gaap hem met open mond aan en weet niet wat ik moet zeggen.
'Ik moest met je flirten,' fluister ik. 'Het moest van de stalker, maar ik wil niet... Ik weet niet...' Ik kom niet meer uit mijn woorden en ik kan hem niet vertellen dat ik de opdrachten van de stalker volg. Op dit moment staat Berend hoog op mijn lijstje met verdachten.
'Je denkt toch niet dat ik de stalker ben toch?' zegt Berend en lijkt daarmee mijn gedachten te raden. Ik schud voorzichtig mijn hoofd maar Berend ziet de twijfel. 'Er is maar 1 manier waarop ik die twijfel weg kan nemen, denk ik,' zegt hij en hij drukt zijn lippen snel op de mijne. Het is dwingend, maar ook weer niet. Ik open mijn mond en onze tongen vinden elkaar. Zijn ene hand ligt in mijn nek, met zijn andere hand houdt hij mijn billen vast en duwt mij zacht tegen zich aan. 'Floor,' mompelt hij. 'Ga met me mee vanavond.'

Ik kom weer bij mijn positieven en duw hem van mij af. 'Ik moet naar huis, tot morgen,' zeg ik en zonder om te kijken loop ik richting de lift. Berend doet geen moeite om achter mij aan te komen.
'Wat ben jij laat? Was het nog zoveel werk?' vraagt Coen en legt de gamecontroller aan de kant. Ik begroet Robert en pak een glas water.
'Als ik zou willen kan ik de komende 10 weken wel overwerken. Deze nieuwe functie komt ook met ladingen extra werk, dat hebben ze er dan weer niet bij verteld,' zucht ik en drink in 1 teug mijn glas leeg. Ik ben ergens blij dat Robert er nog is, voor mijn gevoel ruik ik naar Berend en zijn aftershave. 'Vind je het erg als ik vast ga slapen? Morgen is het donderdag, dan wil ik fit zijn voor die afspraak,' zeg ik en kijk Coen indringend aan.
'Je hebt gelijk. Ik maak dit potje af en dan kom ik bij je,' zegt Coen en geeft mij een knipoog.
“Met dank aan de verborgen camera weet ik wat je met Berend hebt gedaan. Well done, Floor! Ik ben bijna trots op je. De afspraak van morgen gaat niet door, laat dit berichtje maar aan Coen lezen. Ik ben benieuwd hoe je een en ander gaat uitleggen. Welterusten”.
Wanneer Coen boven komt zit ik nog op de rand van het bed met mijn telefoon in mijn handen. 'Wat is er?' vraagt Coen. 'Weer een berichtje?' Zwijgend geef ik mijn telefoon en na het lezen gaat Coens hand langzaam naar beneden. 'Wat heb je met Berend gedaan?'
Het afgelopen half uur heb ik bedacht wat ik zou gaan zeggen en de lijn tussen waarheid en leugen is heel dun. 'Ik... Ik heb Berends computer gehackt en er een virus op gezet,' zeg ik met een stalen gezicht. 'Het was een opdracht die ik via mijn werkmail had gekregen en het dreigement was dat hij jou iets aan zou doen.' Voorzichtig gluur ik naar de reactie van Coen. Hij glimlacht en neemt mij in zijn armen. 'Haal morgen dat virus er weer af, nadat je Berend hebt gevraagd om de verborgen camera te verwijderen. Geen zorgen, mij overkomt niets.' Voor de tweede keer die avond word ik door een man gezoend en beantwoord ook deze kus.

'Klaas-Jan, met Floor Moerland.'
'Ik heb al zo lang niets van je gehoord dat ik het vermoeden begin te krijgen dat de stalker aan het afhaken is, klopt dat?' Ik hoor de lach in zijn stem en slik even.
'Het is inderdaad rustig. Ik wilde even doorgeven dat ik een berichtje heb gekregen dat de afspraak op de Dam niet doorgaat. Hij heeft dat bevestigd,' zeg ik snel.
'Dat is goed nieuws! Ik zal de betrokken agenten inlichten. Hou je me op de hoogte als er toch weer iets aan de hand is?'
Ik beloof het en wil mijn auto op mijn parkeerplaats zetten. Daar staat echter een splinternieuwe Range Rover met een strik eromheen. Ik voel mijn keel dichtknijpen als ik zie dat er een briefje onder de ruitenwisser zit. Als ik het open heb gevouwen herken ik het handschrift van Berend. “Geen zorgen, dit is een cadeau dat past bij je nieuwe functie. Groeten, Berend”
Ik negeer de lift en storm met 2 treden tegelijk naar boven. Ik gooi de deur van het kantoor open en Berend kijkt verbaast op. 'Ook goedemorgen, Floor! Wat zie je er verhit uit? Was de lift kapot?'
'Zak! Ik ben me net kapot geschrokken vanwege die nieuwe auto op mijn parkeerplaats. Ik dacht dat het weer een verrassing was van mijn stalker!' roep ik woest en smijt het briefje op zijn bureau. Berend heft zijn handen op ter verdediging.
'Ik kan het uitleggen. De auto was besteld voor Hans, want geloof het of niet, een lease-auto hoort bij je nieuwe functie. Nu hij heeft besloten ontslag te nemen dacht ik dat ik jou er blij mee kon maken. Ik zag dat je in een oude Opel Corsa reed, dus vandaar... Zal ik de auto terugsturen?' vraagt Berend. In totale verwarring door de verklaring vergeet ik bijna dat hij nog op zoek moet naar een verborgen camera. 'Dat komt later wel, je moet eerst op zoek naar een verborgen camera. Er schijnt er hier 1 te zijn,' zeg ik paniekerig.
Berend staat langzaam op en dirigeert mij het kantoor uit. Hij duwt mij in de kitchenette en zegt lichtelijk geïrriteerd: 'Ik heb het kantoor al laten controleren, er is niets meer. Hoe kom je daarbij trouwens?'
'Ik kreeg gisteravond een berichtje waar dat in stond. Misschien kan je het nog een keer controleren?' vraag ik zenuwachtig.
'We gaan vandaag buiten kantoor werken, kom,' zegt Berend kortaf. De piep van mijn telefoon doet mij even mijn ogen sluiten, toch kijk ik snel naar het berichtje.

“Ik heb overal ogen en oren, misschien kan je vandaag een stapje verder gaan met Berend”