Even voorstellen: ik ben Anouk en moeder van de T's

Oke, voordat ik jullie hier ga vermoeien met alles waar ik me druk om kan maken (ik bedoel: waar ik me druk om maak), lijkt het me verstandig om eerst een voorstelrondje te doen. Lees mee!

Ik ben dus Anouk, 29 jaar oud (die big 3-0 komt pas aan het eind van dit jaar hoor!), ik woon in Papendrecht in een huis op de dijk wat ik samen met mijn wederhelft Robert heb laten bouwen. Dat was een behoorlijke bevalling, maar daar kom ik later vast nog wel een keer op terug. Wat ook een bevalling was, was de geboorte van onze zoon Ticho. Die kwam op 4 november 2016 ter wereld na en ehm soort marathon. Maar zo intens als zijn geboorte was, zo relaxed en lief is hij nu. Na een maand of tien kreeg ik weer rammelende eierstokken en in juni 2018 werd onze dochter Tess geboren. Die bevalling was het tegenovergestelde van de eerste: heel fijn, relaxed en thuis. Maar dat bleek wederom geen voorbode voor het karakter van het kind, want ik zou onze kleine dame momenteel eerder omschrijven als intens. Ze doet alles met volle overgave, volle bak en met idioot veel lawaai.

Wat verder misschien nog leuk is om te weten:

- Ik werk als marketeer bij een digitaal bureau. Wij maken daar hele toffe digitale dingen (zoals websites, apps en shops) en ik houd me bezig met de contentstrategie en -creatie (bijvoorbeeld video's en blogs), online marketing (je weet wel, in de zoekmachine, via de e-mail of op social media enzo) en allerlei andere leuke projecten.

- In mijn vrije tijd houd ik ervan om lekker op de bank te hangen, theetjes te drinken met vriendinnen en magazines te lezen. In mijn vrije tijd ben ik echter vaak druk met blokken bouwen, treinbanen leggen, liedjes zingen en prentenboeken lezen.

- Ik wil wel weer iets actiever worden. Inmiddels liggen er twee fonkelnieuwe sportsetjes op me te wachten, maar die moet ik nog in gebruik gaan nemen. Binnenkort, echt.

- Sinds deze maand doe ik een dappere poging om de naaimachine onder controle te krijgen (niet op eigen houtje, maar op naailes jaja). Het streven is om binnenkort de allerleukste leggings voor Tess zelf te maken. Ook heb ik een tof idee voor een kledingstuk voor de zomer waar iedereen blij van gaat worden, dus oefenen oefenen oefenen.

- Ik gruwel van tomaat en zou het liefst leven op een dieet van rauw vlees (sorry vega-vrienden) en chips.

- Ik ben een avondmens, wat met twee enorm slecht slapende kinderen een redelijk vermoeiende combinatie is.

- Robert ik zijn getrouwd. Stiekem. Gratis. Eigenlijk alles wat de gemiddelde vrouw niet ziet zitten. Maar het was prima voor ons. Lekker praktisch, wat sowieso een beetje het hoofdthema van ons leven at the moment is. Dat huwelijk is bijna vijf jaar geleden en we zijn dit jaar negen jaar samen. Time flies when you're having fun.

- In mijn hoofd heb ik al zes succesvolle bedrijven uit de grond gestampt, ik heb altijd plannen en ideetjes, eindeloze inspiratie en heel veel zin. Maar die tijd he. Ik kan gewoon helemaal niks met 24 uur in een dag.

- Ik noem mijn kinderen altijd 'de T's' (of de draken/monsters/Terror T's). Weet je dat vast, mocht je het ooit ergens tegenkomen.

En ik ben dus dol op schrijven. Dat deed ik tot een paar maanden geleden op mijn eigen blog. Daar schreef ik gemiddeld vijf keer per week 'een stukkie' en verwelkomde maandelijks meer dan tienduizend unieke bezoekers. Maar ik vond het best lastig en veel om continu teksten te produceren, alle reacties te beantwoorden en ondertussen mijn gezinsleven, werk en sociale leven te combineren. Bovendien werd ik steeds obsessiever met bezoekersaantallen op de site en volgers en likes op social media, en zo'n oppervlakkige trien wilde ik helemaal niet zijn. Dus ik stopte ermee, verwijderde een groot deel van mijn (spook)volgers en nam wat afstand. Dat is een goede keuze geweest, want de afgelopen maanden heb ik de rust gevonden die ik zocht en mocht ik bovendien enorm veel over mezelf leren.

Maar zoals dat gaat met je allergrootste hobby: helemaal stoppen is ontzettend moeilijk. Dus nu ben ik hier om zo nu en dan eens iets te delen. Niet vijf keer per week, maar het streven is om er een soort wekelijks ritueel van te maken. Het streven ja, want mezelf kennende loop ik binnen no time over van enthousiasme en wordt het al gauw weer veel meer. We gaan het wel zien. Voor nu laat ik het even hierbij, maar de eerste twee artikeltjes zijn al bijna klaar hoor. Mocht je meer willen weten, vragen hebben of het leuk vinden om vast wat kortere hersenspinsels te lezen, dan kun je me volgen op Instagram (@anoukzwager).

Ik heb er zin in!

xA. (vind ik leuk, ik was ooit diehard Pretty Little Liars fan, dus die houden we erin.)