En dan ga je bloggen..

Hoi allemaal! Ik ben Vera, 30 jaar en mama van Bart (4), Rori (2) en Olav (3 weken). Ja op de foto staan ze echt alle 3. Olav zat nog lekker warm in de buik. 2 van onze 3 kinderen zijn gediagnosticeerd met autisme en een ontwikkelingsachterstand. Onze dochter heeft heupdysplasie en een behoorlijk traject achter zich en nog voor de boeg. Ondanks dat dit behoorlijk zwaar is, proberen we er hier in huis vooral niet teveel bij stil te staan. We genieten van elkaar als gezin en zijn redelijk vrij in de opvoeding maar wel met een bepaalde structuur. En ook denken we echt 20.000 stappen vooruit als we iets willen ondernemen. Tsja, dit is toch wel echt iets wat bij autisme hoort. Maar we hebben het leuk, gezellig en goed met elkaar.

Omdat ik persoonlijk vind dat humor alles zoveel leuker maakt plaats ik vaak de bijzondere situaties op facebook met de meest gekke en humoristische omschrijvingen. Ook heb ik wel eens een nieuwsbrief geschreven voor de familie waar veel reacties op kwamen. Toen er laatst dus gereageerd werd op een post van mij dat ik toch echt eens moest gaan bloggen, dacht ik vooral, waarom ook niet? 

En nu zijn we hier. Een eerste blog maken. Ik probeer jullie vooral mee te nemen in onze dagelijkse "sleur", de grappige momenten, maar ook de verhalen van mijn bevallingen waar ik een trauma door opgelopen heb. Hoe ik dit nu probeer te overwinnen en hoe ik dan dus met dat trauma de eindstreep van de laatste zwangerschap heb gehaald. 

Hopelijk beleven jullie net zoveel plezier aan het lezen van mijn blogs als ik aan die van jullie!