5 jaar geleden
Een mommy breakdown
Of aanstellerij?
Kennen jullie dat moment? Dat alles even niet gaat zoals jij wil of zoals het in jouw hoofd hoort te gaan? Ik had de afgelopen vijf weken gewoon een officiële mama breakdown. Dit keer niet vol hormonen en emotie, maar zo eentje waarbij je even heel erg nagaat of het allemaal wel zin heeft zoals alles op dit moment gepland wordt en dan heb ik het vooral over het zoeken van een oplossing hierin, want hoe combineer je eigenlijk werk met een ziek kind?
Ik wist voor dat ik zwanger werd al dat dit moment zou gaan komen.. master planner ben ik nooit geweest en dus was een agenda voor die tijd al geen overbodige luxe, maar die kleine hormoon bommetjes hebben mijn verstand totaal gebombardeerd en dus kan ik nu officieel zeggen dat ik de pandjes wel probeer op te bouwen, maar de steunbalken of het fundament soms vergeet.
Ja! Het maken van een goede planning was niet overbodig, want de afgelopen weken zaten weer heerlijk vol met zorgen. Zorgen voor een goede planning, zorgen voor teun en het regelen van vrij (of opvang) rondom een ziek kind. Best wel gedoe, want ga je werken, krijg je vrij of wordt het een vakantiedag opnemen? De laatste weken zat ik af en toe flink met mijn handen in het haar en liep ik tegen de nodige stress momenten aan.
Nu werk ik in de kinderopvang en kom ik ontzettend veel ouders tegen die het wel keurig op orde lijken te hebben. Is dit een kwestie van het gras is altijd groener of is dit echt zo? Mommy needs to suck it up, of? In mijn ogen hebben zij een droombaan waarbij alles kan en ik lijk steeds maar tegen die zelfde irritante muur aan te lopen. Helaas voor deze ezel, want die stoot zich wel twee keer aan dezelfde steen.
Nu ben ik al tijden zo ontzettend nieuwsgierig hoe dit gaat bij andere gezinnen waarvan beiden ouders werken. Lukt het jullie wel om kinderen (ziek of niet) met werk te combineren? Hebben jullie een opvang kindje of juist een thuis blijver? Kortom, hoe is jullie werkende leven?
Ik ben inmiddels tot de conclusie gekomen dat ons zoontje gewoon geen kinderopvang kind is en dat ik mij daar maar bij neer moet leggen. Wel ben ik ontzettend benieuwd wat dit ons over 20 jaar brengt. Zal hij dan een bankhanger zijn? 🤦🏼♀️
De.Blije.Mama
Ik hoop dat jullie ook een passende oplossing vinden! Je kan jezelf niet in twee splitsen. Dikke kus, 😘😘
El83
Toen onze zoon in het ziekenhuis lag had ik nog verlof en toen hij na het veld nog niet was heb ik verlenging gekregen en daarna ouderschapsverlof. Onze kinderopvang vond het prima als ze kwamen met koorts, mits ze niet te veel aandacht nodig hadden. En we hadden een hele lieve opa en oma die vaak wilde opvangen
Boevende.broertjes
Hoi mama van Noah, wat herken ik mijzelf in jouw verhaal. Wat enorm fijn dat jullie het op die manier op kunnen lossen. Hier gaan wij zeker ook even een poging wagen, want dat lijkt voor nu de beste oplossing. 🤱🏼💟
De.Blije.Mama
Hier lukt het niet de zorgen van ons (kno kindje) Noah te combineren met werk. Zelfs niet 20 uur per week. Ik ben hierom gestopt met werken. Mijn man werkt wel 40 uur per week en zo gaat het super. Als ik weer eens nachtwerk heb gehad kan ik smiddags even liggen en zo is het te doen. Ik kon echt niet meer liep na korte tijd al op mijn tandvlees. 👶 👍