Een bijzonder jaar, een bijzondere reis

De zomervakantie, nog nooit heb ik daar zo tegenop gezien. Wat moesten wij dit jaar met de zomervakantie. We hadden plannen om als gezinnetje een reis te gaan maken, niet met z'n tweeën. Toch kwamen we tot de conclusie dat we dit jaar een reis in naam van onze dochter wilden maken, een bijzonder jaar, een bijzondere reis. Zuid Afrika werd het, een land op onze bucketlist maar waar we met kleine kinderen niet snel voor zouden kiezen. Echt voorpret hadden we niet, mensen die aangaven jaloers op ons te zijn snauwde we soms af (sorry als ik dit tegen jou deed en je dit nu leest). Wie is er nu jaloers op onze situatie? Ik had deze reis ook echt niet willen maken. Maar natuurlijk snappen wij ook dat het wel heel gaaf is om dit land te mogen bezoeken en is iedereen die in dit land is geweest ook verliefd erop.

Drie weken lang reizen door Zuid Afrika, van Johannesburg naar Kaapstad. Ik was nog nooit zo lang van huis en zeker niet zover. Nog nooit waren wij zolang samen op reis geweest. En ineens zit het er dan ook al op, onze bijzondere reis in dit bijzondere jaar. Meerdere keren het gevoel deze reis nu niet te willen kunnen maken, er nu niet horen te zijn. Maar ook regelmatig witte vlinders die ons aan onze dochter doen denken en met je meevliegen. Of winkels of plaatsen waar haar naam geschreven stond. Een reis die ons de stappen van het opnieuw leren genieten liet zien; accepteren dat om ons genieten een rand zit en het soms ook even mag duren voor wij het positieve gevoel ervaren over wat we hebben gezien. Want een prachtig en veelzijdig land is Zuid Afrika. De combinatie van natuur en cultuur waarbij de cultuur soms heel confronterend kan zijn dat dit nog werkelijk realiteit is. Een land van ontzettend lekker eten en gastvrijheid. Na drie weken is het ook goed om naar huis te gaan, zijn we stiekem best trots dat we deze reis totaal buiten onze comfortzone gewoon gedaan hebben en samen weer stappen hebben gezet.