De zwangerschapskilo’s

Als kind heb ik altijd gesport. Naast het handbal deed ik ook nog aan klassiek ballet. Ik was nooit de ballerina volgens de normen maar vond het erg leuk. Ook na een aantal jaar ging ik naar de selectie. Dat betekende twee keer in de week les had. Toen ik dat niet meer volhield vanwege het huiswerk op de middelbare school mocht ik nog steeds bij de selectie blijven want die groep paste het beste bij mij.

Toen ik 20 was ben ik gestopt. Echter met het handballen verbrandde ik genoeg. Echter in 2002 scheurde ik mijn voorste kruisband af. Dat was eigenlijk voor mij het eerste moment dat ik eigenlijk op mijn gewicht moest letten. Echter doordat ik na diverse operaties toch weer ging sporten is dat wel goedgekomen. Toen ik mezelf ging wonen toen moest ik echt wel opletten. Minder sporten maar ook niet iemand die op je let. Het ging mis toen ik een aantal keer werd opgenomen in het ziekenhuis en diverse rondes prednison kreeg. Toen het weer rustig was ben ik gaan lijnen. 10 kilo eraf!! Dat zelfs in mijn omgeving ze zeiden van dit is wel genoeg. 

Echter toen ik zwanger was moesten we ook nog verhuizen en let je niet enorm op wat je eet. Zwanger zijn, fulltime werken en verhuizen is nou niet de combinatie. 

Na de periode van borstvoeding geven ben ik langzaam gaan lijnen. De eerste 8 kilo gingen prima maar die verrekte laatste 4 kilo zou ook nog mooi zijn. Dan kan ik af en toe wel jaloers zijn op de dames die eruit zien als ze na de bevalling in hun oude spijkerbroeken kunnen. De andere kant zie ik ze dan suikervrije veganistische taart zien eten. Ik heb het een keer gegeten en dat is niets voor mij en zo ga ik het niet volhouden. De oplossing voor mij is op dit moment om foto’s te maken achter de camera😉. Hopen dat de sportschool weer snel open gaat en te werken aan die laatste kilo’s. ik vind het knap dat sommige dames het niet erg vinden die extra kilo’s na een zwangerschap want het maakt mij soms knap onzeker.