De start van het revalidatietraject

Het was begin november 2022, een kleine maand voor Lynn jaar 2e verjaardag toen we door het revalidatiecentrum in de stad waar wij wonen gebeld werden dat er een plekje was op de observatie groep, genaamd het DOT (diagnose observatie team). Dit hield in dat er 8 weken gekeken zou worden hoe Lynn functioneerde en of zei daarmee in aanmerking kwam voor een intensiever revalidatie traject. Ik zat inmiddels in mijn zwangerschapsverlof en zou dit dan nog net samen met Lynn kunnen afronden voor de bevalling, het was namelijk veel brengen en halen. Het was voor ons erg wennen, alle (ongeschreven) regeltjes daar en de communicatie verliep niet altijd vlot, maar Lynn wende snel en leek ondanks dat het eigenlijk alleen observatie was ook al goed op enige vormen van therapie te reageren. Daarom werd al snel besloten een rollator voor haar aan te vragen, omdat ze nog niet kon lopen en kreeg ze spalkjes aangemeten voor haar voeten zodat ze stabieler zou staan. Het intensievere traject mocht ze starten in het nieuwe jaar. 

Zo begonnen we de zoektocht naar een goed loophulpmiddel. Eerst een rollator die achter haar stond, maar dat lukte niet goed. Toen een gewone rollator, waar ze wat te hard mee ging en dus wat extra gewicht in de vorm van een pak papier op moest. Deze mocht op proef mee naar huis. En zo gebeurde het dat Lynn op een leeftijd van 2 jaar en 4 maanden voor het eerst lopend (achter haar karretje) ons huis door wandelde. Ik kan natuurlijk niet in worden uitdrukken hoe trots we op haar waren! Hierna kreeg ze een nieuwe rollator met luchtbandjes waar ze als een speer mee liep. Waar anderen zich misschien zouden schamen liepen wij trots de hele wijk met haar door met haar rollator en na veel oefenen kon ze dan op 2,5 jarige leeftijd haar karretje laten staan en liep ze los! 

Na de mijlpaal van het leren lopen volgden natuurlijk nog een heleboel andere doelstellingen. Bij de revalidatie waar ze loopt hebben we elke 3 maanden een evaluatie bespreking met alle pedagogisch medewerkers therapeuten (fysio, ergo, logopedist, psycholoog en revalidatiearts). Lynn is inmiddels 3,5 jaar oud en heeft in het tussenliggende jaar al heel wat therapieen gevolgt. Zo kreeg ze EMDR, en ik zelf ook, voor de ziekenhuis periode, meerdere keren nieuwe spalkjes, volgden wij via het revalidatie centrum de 'hanen cursus' om te leren communiceren met een niet sprekend kind, dat inmiddels echt een heel stuk beter is gaan praten. En oja, ze kan nu niet alleen lopen,  maar zelfs een beetje springen, rennen en klimmen! 

Natuurlijk blijven er genoeg uitdagingen rondom Lynn haar ontwikkeling. Zo is ze ontzettend druk en heeft geen concentratie, blijft communicatie vaak lastig en heeft ze ook flinke slaapproblemen (gehad, hoop ik..). Een groot deel hiervan komt volgens haar neuroloog door schade aan de hersenen door de insulten. Hoe haar toekomst eruit komt te zien kan nog steeds niemand zeggen. Wel weten we dat ze als ze 4 wordt niet naar school kan. Daarom zijn we nu hard op zoek naar een plek voor haar, wordt vervolgt..